จันทราดับลับกรอบขอบฟากฟ้า เหลี่ยมเวหาดาดาษกราดกรายแสง อาทิตย์ทอทอดทัศน์จัดจำแลง ออกแสดงแสงส่องผ่องอำไพ อรุณรุ่งพุ่งเพียบเทียบผิวเมฆ มนตราเสกสรรค์สร้างร่างรูปไว้ แสงกระทบแทกทับจับดวงใจ หมู่แมกไม้พงไพรได้เบิกตา ได้ฤกษ์จบนิทราเพลานี้ มาสุขีวันใหม่ใจหรรษา ขุนทองร้องปลุกตื่นชื่นชีวา สิงสาราบอกรักทักทายไว อรุณเบิกนภากาโบยบิน ออกหากินร่าเริงเพลินแจ่มใส เรารีบรัดจัดกายามาเร็วไว ยิ้มต้อนรับวันใหม่ยิ้มให้กัน ปล. ไม่ต้องบอกแรงบันดาลใจใช่ไหม :D
9 กรกฎาคม 2549 14:29 น. - comment id 589404
ขอแก้ไขโคลงเป็นชิ้นนี้นะคะ ... โคมราตรีลับฟ้า .................. อาลัย ฝากพร่างหยดน้ำใส ........... เก็จรุ้ง หยาดน้ำพริบพราวใจ ......... วางหยด กระทบแสงเลื่อมคุ้ง ............ กระเพื่อมน้ำเรืองรอง แสงทองขวัญรับเจ้า ............... ดินงาม ซับปลอบน้ำตาวาม ................. หยดค้าง กระจ่างเถิดฟ้าคราม .............. เรืองรุ่ง ลืมเหน็บหนาวราตรีอ้าง ......... ผ่านแล้วมืดหมอง ครรลองการเริ่มต้น ................. ตื่นตา จรัสสาดส่องทองทา .................. ซ่านซึ้ง อุ่นอวลอาบพัดพา .................... ลมผ่าน หมอกระลอกเคยขึ้ง ................. สร่างแล้วนะขวัญ แรงบันดาลจิตล้ำ ................... ยังมี สาดแดดเช้าสดสี ................... อุ่นเอื้อ หอมกลิ่นกรุ่นชีวี .................... ยิ้มย่อง หวานห่มความหวังเกื้อ ............ ชีพเต้นตามทาง รบกวนลบความเห็นข้างบนให้ด้วยค่ะ ... ขอบคุณค่ะ
10 กรกฎาคม 2549 20:12 น. - comment id 589518
.. เรนเห็นภาพตามที่เขียนจินตนาการ.. สวยงามด้วยดิคะ.... เรนแวะมาทักทายนะคะ..