แดดยามเช้าคลอเคล้าสายลมอ่อน หมู่ภมรทายทักมวลดอกไม้ นกการ้องกู้ก้องมาแต่ไกล ใบไม้ไหวเมื่อยามได้มาต้องลม เมื่อขอบฟ้าอาบแสงแห่งอาทิตย์ ชุบชีวิตทั้งผองให้สุขสม กลิ่นไอดินโชยมาข้าชื่นชม โลกกลมกลมใบนี้ตระการตา ข้ายืนมองให้แดดไล้ทั่วใบหน้า สุขหนักหนาที่ตื่นลามาจากฝัน มองทางไหนก็ยังได้เห็นตะวัน ลมเหมันต์แผ่วพัดผ่านปะทะกาย เห็นผีเสื้อกรีดกรายสยายปีก บินหลบหลีกไปมาคราสายสาย เพลงลมหนาวแผ่วแผ่วมามิเว้นวาย คนเดียวดายคนนี้ "ยืนรอใครคนหนึ่ง"
Sirin 20 มิ.ย. 2549 23:13 น. - ID 90397 
1600
1
0
20 มิถุนายน 2549 23:27 น. - comment id 585053
แล้วจะยืนรอไปทำไมน๊า......... ทำไมไม่นั่งรอล่ะ ไม่เมื่อยหรอ........ เขามีค่าควรแก่การรอของเราหรือ..........
20 มิถุนายน 2549 23:49 น. - comment id 585056
ขอแสดงความเห็นหน่อยนะครับ ผมคิดว่าบรรยายถึงธรรมชาติมากดี แต่น่าจะบรรยายถึงความรู้สึกของคนเดียวดายที่ยืนรอใครคนหนึ่งมากกว่านี้หน่อย นะครับ
20 มิถุนายน 2549 23:54 น. - comment id 585059
เขียนบรรยายได้ดีมากๆๆเลยราวกับพบธรรมชาติกลางป่าเลยเอิ้กๆๆ
21 มิถุนายน 2549 09:11 น. - comment id 585112
ขอขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาติชม ขอน้อมรับด้วยความยินดีค่ะ
21 มิถุนายน 2549 10:56 น. - comment id 585146
สวัสดีค่ะ เหม่อทามกลางสายลมพรมผ่าน ในดวงมาน...เจ็บแสบแทบอาสัญ เขาคนสัญญาไม่มาพบจบคำมั่น ปล่อยให้ฉัน...ต้องยืนรอท้อหัวใจ.... รอใครคนหนึ่งเหมือนกัน หวังว่า...เขาจะอภัยให้ หากเขามีโอกาสแวะเวียนมาก็อยากให้เขามาทักทายบ้าง... รู้ว่าเขาผ่านมาเสมอ แต่ไม่คิดจะแวะเวียนหากัน...
21 พฤศจิกายน 2549 23:57 น. - comment id 629399
รอใครเอ่ย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
