แสงสีทองรองเรืองเหลืองสุกใส เช้าวันใหม่เจิดจ้าอย่าหม่นหมอง ต้นไม้เขียวเรียวใบลูบไล้ทอง ยามแดดส่องแซมตลอดเหลืองสอดงาม นกเขาคูกู่ฟ้าเรียกหาคู่ จู้ฮุกกูโก่งคอดั่งขอถาม อยู่ที่ไหนไม่ถวิลคิดบินตาม พี่ต้องพล่ามลำพังหวังเธอมา ทุกชีวิตลิขิตไว้ให้สมหวัง ธรรมชาติสั่งแสงทองต้องพฤกษา พืชจำเพาะสังเคราะห์แสงมิแล้งลา สัตวาสิงสู่คู่พฤกษ์ไพร ฉันเหม่อมองจ้องนกยกปีกอาบ ปล่อยแสงฉาบขนฉ่ำสวยล้ำใส เคียงคู่แอบแนบอิงพิงอุ่นไอ กลางแดดใสใต้พฤกษาช่างน่าชม
15 มิถุนายน 2549 23:26 น. - comment id 583919
คงไม่แปลกอะไร ถ้าผู้ชายจะคิดถึงผู้ชายด้วยกัน ยินดีอีกครั้งที่ คุณกลับมา
16 มิถุนายน 2549 12:38 น. - comment id 584052
คุณสุธีหายไปนานเลย สบายดีนะคะ ยังระลึกถึงเสมอๆ ดีใจจะได้อ่านกลอนแนวธรรมชาติอีกเรื่อยๆ ค่ะ
16 มิถุนายน 2549 15:55 น. - comment id 584143
18 มิถุนายน 2549 10:44 น. - comment id 584491
ขอบคุณทุกคนครับที่ยังคงระลึกถึง
24 มิถุนายน 2549 10:33 น. - comment id 585868
ชอบบทกลอนนี้มากค่ะสื่อถึงธรรมชาติได้ดี