ดวงตะวันจักลับขอบฟากฟ้า ในนัยน์ตาฉันเก็บภาพเอาไว้ ฉันได้ยินเสียงนกกาเสียงไม้ไหว เปล่าเปลี่ยวใจใกล้สายัณฑ์อันวังเวง สายัณฑ์มาจันทราคล้อยแทนตะวัน มีแต่ฉันไร้ผู้คนคอยพร่ำเพลง สายัณฑ์ไปราตรีมาจันทราเปล่ง คอยมองเพ่งชมแสงจันทรางาม ราตรีนี้ช่างยาวนานนับคณา สุขอุราชมแสงจันทร์และนอนตาม พอเช้าตรู่ฉันเห็นฟ้าสีคราม มิอาจห้ามใจจักชมดวงตะวัน ดอกบัวบานใจชื่นบานอรุณใหม่ วันสดใสดวงตะวันลอยขึ้นพลัน เหมือนตัวฉันได้มองสรวงสวรรค์ มิใช่ฝันทิวทัศน์นี้ช่างงดงาม