ยอดดอยบนภูผาเมื่อหน้าหนาว สายหมอกคราวเหมันต์ดูหรรษา กอหญ้าเด่นชูชื่นคืนทิวา น้ำค้างแข็งเด่นตาน่ารื่นรมณ์ เป็นลายขาวพราวเด่นบนยอดหญ้า ให้ชื่นจิตเริงตาน่าสุขสม เพียงได้ต้องแดดเช้าเย้าอารมณ์ จิตระทมศิลป์มลายหายกับตา เพียงได้เห็นสักครั้งในชีวิต ราวกับจิตหมดสิ้นสิ่งถวิลหา มนุษย์เราแค่นี้เป็นบุญตา ธรรมชาติเจ้าเลอค่ากว่าใดเทียม
24 เมษายน 2549 19:06 น. - comment id 573141
บนยอดดอยคอยเก็จเพชรน้ำค้าง กระทบพร่างแดดเงายามเช้าใหม่ เป็นหยาดหยดรสซึ้งประกายใจ สะท้อนแสงสดใสสะดุดตา เมื่อแดดร้อนอ่อนระเหยละลายหาย เหมือนคลับคล้ายตะลึงตระหนกค่า เพชรน้ำค้างพร่างพรายในชีวา คือทรงจำที่เธอมาในชีวิต แล้วกระทบสะเทือนเหมือนใจขาด เธอจึงคลาดคลายรักเกินหักจิต ระเหยหายห่างเหินเกินคาดคิด ด้วยฉันผิดที่ใจร้อน ... ละลายรัก
25 เมษายน 2549 16:03 น. - comment id 573273
..... ... โห...k.ปราณ..ชอบจังเลย ขอยืมไปใช้นะคะ ....ผิดที่ใจร้อน..ละลายรัก.....