เก็บหนึ่งต้นดอกไม้ให้ปักลง ณ ดินดงดุลค่ามหาศาล หมั่นรดน้ำฉ่ำชื่นคืนผลงาน เพื่อต้นกร้านแกร่งพอล้อแดดลม ต้นดอกไม้ดอกน้อยค่อยเติบต่อ ขยายกอแตกต้นบนดินถม เผยดอกเล็กดอกน้อยค่อยผลิชม ฝนจะข่มแข็งแรงท้าแรงร้อน ภายใต้กิ่งไม้ใหญ่โหมใส่หัก ดอกไม้ทักความปรวนเหมือนทวนสอน แม้ติดดินดอกน้อยน้อยค่อยผลิวอน เติบต้นย้อนกระแสกรรมกระหน่ำวน เรียบง่ายงามตามชีวิตชะตาปลูก ปรับตัวถูกตามขอบเขตแห่งเหตุผล ไม่คิดหมายตะกายใหญ่เกินตน จะดิ้นรนหนีเร้นเป็นไม่มี เก็บหนึ่งต้นดอกไม้ให้ปักต้น สักเดือนดลสวนน้อยน้อยค่อยสดสี ผลิบานเบ่งเบิกรับกับไมตรี แข็งแรงดีใช่ยิ่งใหญ่กว่าใครเลย.
4 มกราคม 2549 10:12 น. - comment id 550989
..............พอเพียง.......... .. .. สวัสดีปีใหม่จ้า.. สุข สด ชื่น สมหวัง..ตลอดปี.. และตลอดไปนะจ่ะ.. .. .
4 มกราคม 2549 12:06 น. - comment id 551062
เล็กเล็ก แต่ แข็งแรง!!!!! จากต้นหนึ่งแตกกอต่อเป็นร้อย ดาษทั่วดอยพราวสะพรั่งดังดอกฝัน เหลืองเขียวแดงม่วงรับสลับกัน กล้าประชันแข็งแรงเข็งแกร่งพอ โรยเมล็ดฝังไว้ในดินนุ่ม เพียงฝนชุ่มรากแรกแตกรายต่อ ทาบแผ่นฟ้าแผ่นดินดุจดิ้นทอ ห่มโลกงามชูช่อกลางแดดเช้า
4 มกราคม 2549 13:57 น. - comment id 551085
อาจจะดูเล็กๆ แต่รักยิ่งใหญ่ คิดจะทำสิ่งใดก็ทำได้ทั้งนั้น .. เล็กๆที่ยิ่งใหญ่ ท่อนหนึ่งจากเพลงในโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ครับ ..
4 มกราคม 2549 15:08 น. - comment id 551114
สิ่งที่ยิ่งใหญ่ก็กำเนิดมาจากสิ่งที่เล็กๆครับ..หวัดดีปีใหม่ครับขอให้ร่ำรวยเงินทองนะครับ
4 มกราคม 2549 15:53 น. - comment id 551126
ต้นดอกไม้ต้นนี้มีคุณค่า จะซื้อหาด้วยเงินตราไม่มีขาย เป็นต้นไม้มากค่าคู่เคียงกาย มีความหมายจิตใจใฝ่สิ่งดี ต้นไม้ดอกเล้กดอกใหญ่มีค่าเท่าเทียมกัน สำคัญกับผู้ปลุกดูแลเนาะ
4 มกราคม 2549 17:30 น. - comment id 551165
สวัสดีปีใหม่ค่ะ...คุณแดดเช้า......
4 มกราคม 2549 19:17 น. - comment id 551191
แนวคิดจากธรรมชาติเนาะครับ
5 มกราคม 2549 16:51 น. - comment id 551364
ดอกไม้เล็ก ๆ หลายชนิดเป็นดอกไม้ที่มีความหมายอันยิ่งใหญ่ เห็นด้วย ตามนั้น
5 มกราคม 2549 18:43 น. - comment id 551393
เป็นชีวิตที่ค่อนข้างเรียบง่ายและงดงามทีเดียวค่ะ สวัสดีปีใหม่อีกรอบค่าพี่แดดจ้าคนดี
7 มกราคม 2549 17:40 น. - comment id 551729
ช่างสวยสดงดงามตามความบอก ตั้งแต่รากจรดดอกที่งอกไหว ยะเย็นยิ่งดิ่งลงกลางพรงใจ ชโลมพื้นพนาไพรใคร่น่าชม (อ่านแล้วให้คิดถึง บทกวีของ คุณจีระนันท์: ใบไม้ที่หายไปครับ)