เจ้าพระยา วารี ที่เย็นฉ่ำ ไหลเช้าค่ำ ขั้นลง คงพบเห็น ไหลรินเอื่อย เรื่อยไป ใสกระเซ็น ยามคืนเพ็ญ วาววับ ระยับพราย เจ้าพระยา ยังใส พอใช้อาบ มองเห็นภาพ หนึ่งพลัน ฉันใจหาย ร่างละลิ่ว ดิ่งลง ปรงชีพวาย ดั่งนิยาย หนหลัง วังบัวบาน โปรดทบทวน สักนิด คิดหน่อยหนา ชีพมีค่า กว่าใด ในสถาน ยากที่จะ สรรหา ใดมาปาน ควรคิดอ่าน ดูก่อน อย่าอ่อนแอ เหมือนดังโชค ชะตา พาประสพ ให้มาจบ ชีพลง ตรงกระแส กลางเกลียวคลื่น กลืนร่างลับ ดับดวงแด สุดยากแท้ จะช่วย พ้นม้วยมารณ์ เจ้าพระยา ชลาลัย ให้สุขโศก เหมือนแม่น้ำ วิปโยค โศกสะท้อน เช้าชื่นฉ่ำ เย็นเหงา เศร่ช้าอาวรณ์ คนร้าวรอน คิดมา ฆ่าตัวคาย เจ้าพระยา สะอื้น ตื่นตระหนก ธารนะทก สะท้านละหานสาย ทั้งขยะ ปฏิกูล มูลมากมาย เป็นที่หมาย แห่งคน จนปัญญา ถ้าหามแม่ วารี มีดวงจิต คงถือสืทธิ์ ร้องขอ ต่อปัญหา มิใช่ความ ผิดของ ท้องธารา เจ้าพระยา ขมขื่น ทุกคืนวัน
28 ตุลาคม 2548 07:49 น. - comment id 528679
เจ้าพระยา คงเห็น เป็นเช่นข้า มีดวงตา คอยจ้อง ส่องไสว แสงไร้เงา คอยเฝ้า คอยใส่ใจ ธาราไร จะคงอยู่ คู่ชีวี หากวันใด แสงไร้เงา ไม่คงเฝ้า ธาราเศร้า หม่นหมอง ดังตาเห็น น้ำคงขุ่น ไร้สดใส อย่างที่เป็น ใสกระเซ็น คงไม่มี คู่ชีวี
28 ตุลาคม 2548 12:22 น. - comment id 535539
หวัดดีค่ะคุณพงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร ขอบคุณนะค่ะทีแวะมาทักทาย แต่งกลอนได้ถูกใจแสงไร้เงามากเลย ขอบคุณค่ะ
5 ธันวาคม 2552 08:07 น. - comment id 1070931
ผม..ประทาน ถนอมเมืองครับ..ขอบคุณครับที่ ที่นำบทกลอนของผมมาลงให้ครับ..คุณแสงไร้ เงานำมาลงตั้งแต่ปี48ผมเพิ่งจะเปิดเจอเมื่อไม่กี่วันมานี้เองครับ..แต่..โอ้โหมันนานมาก ครับผมไม่ทราบว่าคุณยังอู่แถวๆนี้หรือเปล่า ครับ..ถ้าอยู่ช่วยเม้นท์ต่อด้วยครับ...ขอบคุณ ครับ