อดีตกาล อันยาวนาน ผ่านศตวรรษ ผืนดินผลัด ผู้อาศัย ไปกี่หน มีสิ่งหนึ่ง ยืนหยัดอยู่ ดูผู้คน สายน้ำข้น ที่หล่นไหล ให้ดื่มกิน เส้นโลหิต ของแผ่นดิน ถิ่นกำเนิด ก่อให้เกิด ความสมบูรณ์ พูนทรัพย์สิน สายน้ำงาม ยามหลั่งไหล ไร้มลทิน งามทุกถิ่น ทั่วทุกแคว้น แดนขวานทอง จนวันนี้ เข้าสู่ยุค ของเมืองใหญ่ ศิวิไลซ์ ความเป็นไป ล้วนเศร้าหมอง มลภาวะ เศษขยะ เกลื่อนลำคลอง ธาราต้อง หม่นหมอง นองระทม อดีตกาล อันยาวนาน ผ่านไปแล้ว ไร้วี่แวว จะหวนคืน ชื่นสุขสม อยากเห็นภาพ ของสายน้ำ งามน่าชม อย่าเพียรข่ม ทิ้งปลักตรม ลงน้ำเลย....
26 ธันวาคม 2544 22:28 น. - comment id 27350
เพราะและเขียนกลอนได้ความหมายดีจ้ะ....
26 ธันวาคม 2544 23:11 น. - comment id 27376
กลอนเพราะมากจ้ะ ช่วยกันอนุรักษ์แหล่งน้ำ และ รักษาความสะอาดของแม่น้ำลำคลองกันคนละไม้ละมือ ทุกอย่างจะดีขึ้นจ้ะ ในไม่ช้านี้หละ
27 ธันวาคม 2544 04:27 น. - comment id 27435
เขียนได้ดีมากเลยจ้า....
27 ธันวาคม 2544 10:51 น. - comment id 27457
เพราะมากค่ะ อยากให้คนอ่านเยอะๆจัง
27 ธันวาคม 2544 11:07 น. - comment id 27462
อยากจะให้สายน้ำไหลย้อนกลับ ต้องกำจัดนิสัยคนให้ดีก่อน นิสัยคนเห็นแก่ตัวเหมือนภาพสท้อน แม่น้ำคูคลองเน่าเหม็นก็เพราะคน ถ้าจะแก้ต้องแก้ที่ต้นเหตุ โปรดสังเกตุดูดีๆจะเห็นแจ้ง ความมักง่ายของคนไม่ต้องแจง ขยะแขยงกว่าขยะในลำคลอง
27 ธันวาคม 2544 12:32 น. - comment id 27479
การทำลายธรรมชาติให้เสื่อมไปทำง่ายแค่วินาทีเดียวแต่จะฟื้นฟูให้กลับมาเหมือนเดิมยากเหลือเกินเนาะ
27 ธันวาคม 2544 16:40 น. - comment id 27508
ต้องสานต่อตาวิเศษแล้วซิเนี๋ยะ คะน้า อิ อิ
28 ธันวาคม 2544 11:16 น. - comment id 27670
ความหมายเยี่ยมมาก .. อยากให้คนบนโลกนี้ ได้อ่านกลอนบทนี้ของ คะน้า จัง... มันคงจะดีมาก ๆ เลย
28 ธันวาคม 2544 21:29 น. - comment id 27770
กลอนเพราะ ความหมายดีเยี่ยม ... ให้ข้อคิดดีมากครับ
30 ธันวาคม 2544 11:09 น. - comment id 27965
ใช่ๆๆๆ เห็นด้วย อีกเสียงนึงนะ