ร่ายลำนำหยาดฝนที่โปรยปราย พร่างระยับพลิ้วพรายดุจความฝัน ขึงเป็นม่านบางเบาเย้าตะวัน คืนสดชื่นความสุขสันต์สู่ผืนดิน เจ้าเสกสร้างบรรณพิภพให้สดใส ชุบชีวิตดอกใบและกรวดหิน จากแห้งแล้งอ่อนล้าเป็นอาจิณ สรรชีวินคืนชีวาจากฟ้าคราม หากเม็ดฝนเจ้าว่าเหงาเศร้าไปนิด หากมันมีชีวิตคงเฝ้าถาม เพียงพริบตาหยาดมาจากฟ้าคราม ได้มองโลกที่งดงามนี้หนเดียว
: หยก : 5 มี.ค. 2548 01:07 น. - ID 72184 
1079
2
0
5 มีนาคม 2548 02:43 น. - comment id 434444
เพราะจังเลยพี่ ฝนตกกกกแล้ววว
5 มีนาคม 2548 13:52 น. - comment id 434586
อากาศดีจังนะหยกฝนตแล้วเมื่อเช้า มาทักทายค่ะ
5 มีนาคม 2548 17:48 น. - comment id 434657
สายฝนพรำร่วงหล่นจากบนฟ้า กล่อมพสุธาให้ฟื้นจากหลับไหล ความสดชื่นสู่หย่อมหญ้าฟ้าเป็นใจ สัตว์น้อยใหญ่เป็นสุขล้ำยามฝนเยือน มาแจมกลอน..และเป็นกำลังใจครับ... ชอบมากเลยครับ......ตรง..... ....ขึงเป็นม่านบางเบาเย้าตะวัน
5 มีนาคม 2548 23:33 น. - comment id 434744
ฝนเม็ดหนึ่งที่ตกลงมาถูกเส้นผมเรา อาจเป็นฝนเม็ดเดียวกันกับที่เคยตกใส่ปู่ของเรา เมื่อมันหล่นลงมาจากฟ้า ก็ได้มองโลกที่สวยงามใบนี้แว่บเดียว แล้วต้องทนใช้เวลายาวนานใต้ชั้นหิน มืดทึม ซึมลงไป ลงไป จนถึงแม่น้ำใต้ดิน ไหลรวมออกมาสู่ลำธาร แม่น้ำใหญ่ ทะเล แล้วก็จึงระเหยกลับไปเป็นเมฆ รอวันตกลงมา เพื่อมองดูโลกที่งดงามใบนี้อีกครั้ง ... แค่เเว่บเดียว (เคยอ่านจากหนังสือเล่มหนึ่ง จำไม่ได้แล้วว่าอะไร อยากแสดงความรู้สึกนี้ออกมาเปนกลอน แต่ยังทำได้ไม่ชัดพอ ไคว่างๆก้อแต่งให้ผมซักบทนะคับ)
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
