ถักทอเวียนวุ่นสร้าง โยงใย เดินดุ่มเหินคลาไคล ไต่ต้อย เป็นบ้านช่องเรือนได้ ใช้อยู่ กินเฮย เจ้าเอกวิศวะน้อย รัดร้อยอัศจรรย์ ทอปั่นมานะไว้ รานรอน อาวุธแสนยากร คือเหย้า ว่อนไปร่อนมาจร ติดหนับ จับนา ใยปล่อยม้วนพันเคล้า จ่อเฝ้าแมลงปวง ดวงจันทร์อวดโผล่แล้ว คืนแรม น้ำหล่นค้างวาวแวม ชุ่มแพร้ว หยดน้ำพร่างเม็ดแซม เรียงเราะ รายแฮ วาววับใสดุจแก้ว แจ่มแล้วจรัสงาม ขุดงานเก่าเฉลียงมาฟัง ใยแมงมุม ประทับใจในดนตรีเพลงนี้ที่งดงาม เป็นงานศิลปชิ้นหนึ่ง ที่ตัวเองไม่อาจละเลยไปได้ ***ขอบคุณ คุณทิกิที่ช่วยดูแลฉันทลักษณ์โคลง 3 บทนี้ด้วยจ้ะ***
20 กุมภาพันธ์ 2548 19:23 น. - comment id 428435
แต่งได้เพราะ..ทั้งความหมายและลีลากลอน..มาเยี่ยมนะคะ..
20 กุมภาพันธ์ 2548 20:13 น. - comment id 428444
ท่าทางจะชอบเพลงใยแมงมุมของวงเฉลียง ก็ดีนะครับ..ฟังแล้ว..ก็นึกถึงเรื่องราวเก่าๆ.. แต่กลอน..ที่แต่งเนี่ยยย...เก่งจังเลยครับ.. ผมคงแต่งไม่ได้หรอกอ่ะ..แบบนี้..ฮ่าๆๆๆๆ
21 กุมภาพันธ์ 2548 00:56 น. - comment id 428545
ป๊าดดดดด นั่นไงมาอ่านอีกที เจอที่ผิดจนได้ แก้หน่อยนะ บทที่ 1 ถักทอเวียนวุ่นสร้าง โยงใย เดินดุ่มเหินคลาไคล ไต่ต้อย เป็นบ้านช่องเรือนใส ใช้อยู่ กินเฮย เจ้าเอกวิศวะน้อย รัดร้อยอัศจรรย์ ได้ไหมครับครู ขอบคุณคุณราชิกามั่ก ๆ ฉันมีกำลังใจอีกเยอะเลย ฉันสงกะสัยเนี่ยะว่าคุณหน้ากากฯ นี่จะรุ่น ๆ เดียวกะฉันป่าว ใช้คำว่าเรื่องราวเก่า ๆ แล้วยังเคยโพสต์หน้ากากเสือด้วย ถ้ารักมันเพียงพอฉันว่าก็น่าจะทำได้นะ
21 กุมภาพันธ์ 2548 14:17 น. - comment id 428715
แวะอ่าน ไม่ได้ดูฉันทลักษณ์ แต่ดูถ้อยคำ ใจความ ว่าสวยงาม จับใจดีค่ะ
21 กุมภาพันธ์ 2548 17:41 น. - comment id 428809
ชอบตรงวิศวะน้อยนี่แหละครับ ^o^
21 กุมภาพันธ์ 2548 21:53 น. - comment id 428932
แรงบันดาลใจนี่ยิ่งใหญ่จริง ๆ นะฮะคุณทิกิ ขอบคุณมากเลย ------------------------------- ใช่ฉันก็ชอบตรงนั้น นะคุณ extreme life ชอบคำว่าเป็นอาวุธแสนยากรด้วย