....ทุ่งดอกหญ้าแกว่งไกวไปตามลม เอินหยอกกันกลมกลืนระรื่นตา ไสวสล่อนรำฟ้อนอ่อนระย้า รับกับฟ้า...นานาสัตว์เสียงประสาน ....ดุจดนตรีเพลงสวรรค์อันสดใส ภาพประทับใจที่ใหลหลงคงไม่นาน ถูกแทนที่โดยมีราตรีกาล ทิ้งวันวานผ่านไปไม่ใยดี
19 มกราคม 2548 13:51 น. - comment id 409161
สายฝนบรรเลงเป็นเพลงเหงา คิดถึงวันเก่า เก่า ที่มีเงาเธอเคียงข้าง วันนี้ หลงเหลือเพียงความอ้างว้าง กับความฝันอันเลือนลาง ของคนใจบาง ๆ ที่รักเธอ เพลงแห่งกาลเวลา เคลื่อนทำนองแผ่วช้า ในลมหายใจ ที่มีแต่เธอ.... กลอนเหงาจังเลยนะ แต่ชอบจังเวลาเห็น ดอกหญ้าไหวเอน แวะมาทักทายจ๊ะวลีฝัน ^__^
19 มกราคม 2548 15:17 น. - comment id 409218
บทเพลงแห่งกาลเวลา... อ่อนหวานงดงาม :-)
20 มกราคม 2548 10:05 น. - comment id 409545
ขอบคุณค่ะ แอ็ปเปิ้ล และ พันดาว สำหรับความคิดเห็นของบทเพลง แห่งกาลเวลาที่มีค่าน่าประทับใจ และจดจำไว้
20 มกราคม 2548 17:16 น. - comment id 409777
มาเยี่ยมครับ บรรยายดีครับ แก้วประเสริฐ.