ลำเคียวคลื่น ไหลครืนคลั่ง เกี่ยวฝั่งยับ ชนวิ่งหนี ชีวีนับ- หมื่นดับสลาย ที่รอดโศก ถูกโรคเศร้า รุมเร้ากาย เกือบเคว้งตาม กับความตาย ทุรายทุรน คลื่นยักษ์เคลื่อน เขยื้อนฆ่า คนคาหาด มองแลเหยื่อ มิเหลือญาติ- มิตรดาษถนน เศษกองไม้ แสนใกล้มาก หลามหลากปน ทะเลบ้า ถลาบน- ฟากชลธาร ฤาเวรใด เร็วไวดึง คนถึงฆาต- สู่ในกรรม สายน้ำกราด- เกรี้ยวสาดผลาญ ทะเลใส ทลายสิน แผ่นดินดาล ผู้พิบัติ- ภัยพลัดบ้าน ในกาฬยุค ผองชาวไทย ผิว์ใช้ธรรม หนุนน้ำจิต ยื่นมือนั้น ยึดมั่นนิตย์ สัมฤทธิ์สุข สละทรัพย์ สำหรับสร้าง ใต้สร่างทุกข์ แรงพอเหลือ ล้มเพื่อลุก ปลอบปลุกประโลม
กวินทรากร 31 ธ.ค. 2547 21:37 น. - ID 68497 
1520
2
0
31 ธันวาคม 2547 21:59 น. - comment id 398086
มาแวะอ่านงานตั้งใจค่ะ
31 ธันวาคม 2547 23:10 น. - comment id 398114
ไม่รู้ทางใต้เป็นอะไร มีบาปอะไร มีแต่เรื่องร้ายๆ
31 ธันวาคม 2547 23:36 น. - comment id 398137
ละลอก...แผลฝี.. ระลอก..คลื่นเล็กๆ.. ซึนามิ..คลื่นยักษ์ขนาดใหญ่.. ตะเอ๋า..คิดตังค์นะ..
1 มกราคม 2548 15:02 น. - comment id 398319
ระลอก หรือ ละลอก ก็แปลเหมือนกันแหละ
1 มกราคม 2548 20:33 น. - comment id 398388
พี่เต๋าแอบเก่ง เพราะจังค่ะ ความจริงไม่ได้แอบหรอก เก่งอยู่แล้ววว...พี่หนู หุหุ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
