อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑ ๏ ยลโยทะกาพรร - ..................ณะก็ผันและแผกสี แรกออกผลิดอกมี.....................รุจิเหลืองเมลืองพราย ๏ ครั้นกาละผ่านพ้น..................พิศหม่นฉวีฉาย เป็นม่วงและร่วงวาย..................ระดะใต้วนาวัน ๏ เฉกชนมะพ้นวา - .................ระก็หาจะผิดผัน ร่างกายก็กลายยัน.....................บ่มิหยุดสะดุดลง ๏ ไม่ควรจะถือมั่น......................เพราะฉะนั้นมิควรหลง ว่าตนจะอยู่คง.............................คคนางค์มิร้างรอน ๚
วฤก 7 ธ.ค. 2544 00:57 น. - ID 6845 
1901
8
0
7 ธันวาคม 2544 02:31 น. - comment id 23294
เห็นด้วยไม่มีอะไรอยู่ค้ำฟ้า
7 ธันวาคม 2544 05:22 น. - comment id 23299
เห็นด้วยจ้า ไม่มีอะไรอยู่คำฟ้า... (ผมอ่านตั้งหลายรอบแนะกว่าจะเข้าใจ....)
7 ธันวาคม 2544 10:38 น. - comment id 23330
เยี่ยมยอดครับ..อาจารย์..แต่ถ้าแปลคำศัพท์ให้ก็ยิ่งดีครับ..จะได้เอาไว้ใช่..อิอิ
7 ธันวาคม 2544 17:19 น. - comment id 23432
อาจารย์สอนอยู่แถวไหนน่า ..อยากเรียนด้วย เมื่อเวลาผ่านไปทุกอย่างก็เปลี่ยนแปลง จริงๆ ด้วยครับ
7 ธันวาคม 2544 21:27 น. - comment id 23497
อาจารย์หมอแต่งเล่นคำเล่นศัพท์ได้ดีมากเลยครับ อยากจะแต่งกลอนเก่งๆเหมือนอาจารย์มั่งจังเลย
8 ธันวาคม 2544 03:05 น. - comment id 23554
แหม ..อยากเป็นลูกศิษย์จังเลย แต่งดีจังค่ะชอบกลอนประเภทฉันท์ค่ะ ยกเว้นอิทิงสังฉันท์ค่ะ แหะ แหะ ถ้าว่างก้อรับแก้วรัดเกล้าเป็นศิษย์บ้างน๊าา
8 ธันวาคม 2544 03:32 น. - comment id 23561
ขอบคุณทุกท่านที่มาแวะอ่านครับ ... ผมก็นาน ๆ ทีเขียนฉันท์ที เพราะหาศัพท์ที่มีลหุ ยาก ..ยังเป็นคนหัดเขียนฉันท์อยู่เลย ศัพท์สำหรับกานต์ ... พรร - ณะ ... ฉีกคำว่า พรรณ = ชนิด, รุจิ=รุ่งเรือง, เมลือง=งาม, ระดะ=มากมาย, ชนมะ คือ ชนม์ = อายุ, คคนางค์=ท้องฟ้า
8 ธันวาคม 2544 07:55 น. - comment id 23577
มาอ่านกลอนของอาจารย์ทีไร ซาบซึ้งได้อารมณ์สุนทรีทุกทีเลยค่ะ นับถือมากค่ะ
8 ธันวาคม 2544 12:38 น. - comment id 23656
ทุกความคิดเห็นรวมเป็นความคิดเห็นของหิ่งห้อย ครับ ^__^
8 ธันวาคม 2544 18:21 น. - comment id 23726
ตามมาชื่นชมค่ะ ....คุณหมอ
9 ธันวาคม 2544 14:51 น. - comment id 23996
เห็นด้วยกับทุกคนเลยค่ะ (^___^)
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
