๏พายุโหมเร่าร้อน.......มาเยือน ดุจดั่งไฟในเดือน......ดับสิ้น น้ำตาหลั่งดังเฟือน......ฟั่นอยู่ ในจิตแทบแดดิ้น......หมุ่ยฟ้าอีกครา๚ ๏เขาถล่มเคยเจอะแล้ว........ไม่ไกล เป็นที่พัฒนาใน...................บัดนั้น เสริมส่งท่องเที่ยวไป..........จนรุ่ง เรืองเฮย วิกฤตเป็นโอกาสครั้น........แน่แล้วคีรีวง๚ ๏ตะลุมพุกที่นั้น...................ใกล้ตา โดนถล่มด้วยวาตา*............ใช่น้อย ผืนดินที่เป็นนา...................กลายหมด เหลือแค่ดินเค็มคล้อย.........เพื่อสร้างประโยชน์ฤๅ๚ ๏รำลึกถึงเหล่านี้....................สูญเสีย แม้ที่ใจอ่อนเพลีย................จ่นล้น จักไม่คิดถอยเกียร์..............ไปหมด สิ้นเฮย ก้าวสู่เพื่อกลับพ้น................อตีดครั้งบริบูรณ์๚๛
ใยไหม 26 พ.ย. 2547 14:09 น. - ID 66345 
1106
3
0
26 พฤศจิกายน 2547 15:20 น. - comment id 378680
ก็คิดได้ก็ดีแล้วไงคะ มาชื่นชมค่ะ ไยไหม
26 พฤศจิกายน 2547 16:22 น. - comment id 378793
สื่อความหมายได้ดีเยี่ยม น่าชื่นชมครับ ๚ะ๛ size>
26 พฤศจิกายน 2547 19:50 น. - comment id 378928
ได้ดูหนังนะ ตะลุมพุก หน้ากลัวมาก ... เมื่อคืนเพื่อนเล่าให้ฟังถึงตอนที่ขับรถพาพ่อหนี ขับจากชุมพร ตอนที่ พายุเกย์กระหน่ำ นึกภาพตามไปแล้ว ก็รู้สึกเห็นใจ ผู้คนที่ต้องเผชิญกับเหตุการณ์เหล่านั้น ค้างคาวรอดหวุดหวิดนะเมื่อคืน พายุเบนทิศ :)
26 พฤศจิกายน 2547 22:58 น. - comment id 378979
กังวลอยู่นะ ทีแรกข่าวว่า เมืองคร จะโดนด้วย.. กลัวคนวิ่งหนีไม่ทัน จะลำบาก.. เดินได้ดีขึ้นหรือยัง ถ้ายังไม่ขยันเดิน..ขอแช่งให้ท้องเสียบ่อยๆ จะได้เดิน..อิ อิ...
27 พฤศจิกายน 2547 00:20 น. - comment id 379005
แต่งได้ดีนะคะ ผู้หญิงไร้เงาเกือบหรืออาจจะต้องไปเห็นแล้วเชียวถ้าได้ไปเรียน แต่พอดี อาจารย์เขาสั่งงดสอนเสียก่อน อิอิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
