ดาวสดใสเปล่งแสงประกายเด่นจ้า แสงดาราส่องมากระทบผิว ลมก็พัดใบไม้ให้โบกปลิว น้ำไหลลิ่วรวมเป็นสายนาวา คืนนี้แสงจันทร์ อยู่ที่ไหน รู้หรือไม่ มีใครเค้ามองหา หวังแสงอุ่นจากจันทร์สาดลงมา กระทบใบยอดหญ้าเท่านั้นเอง คืนนี้ทำไมช่างดูเงียบเหงา เหลือเพียงดาวเศร้าลอยคว้างเคว้ง ได้ยินเสียงจักจั่นบรรเลง ไพเราะกว่าเสียงเพลงใดๆ รอคอยคืนนี้บนฟ้า ดวงดาราจะตกลงมาตอนไหน มีเพียงลมหนาวพัดผ่านไป เฝ้ารอเมื่อไหร่จะถึงเวลา ถ้าคืนนี้มีใครเคียงคู่ การเฝ้าดูมันคงจะคุ้มค่า จะขอพรอธิษฐานกับดาวบนฟ้า สักวันจิรงที่ปรารถนาจะเป็นจริง
28 พฤศจิกายน 2544 18:02 น. - comment id 21545
ชอบครับ แต่"จิรง"ในบันทัดสุดท้ายมันหมายความว่าอะไรอ่ะครับ
28 พฤศจิกายน 2544 20:20 น. - comment id 21573
.....ก็นั้นซิน่ะ วันนี้ ผมอธิษฐานไปเป็นร้อยเลยอ่ะครับ ที่สำคัญคนเดี่ยวด้วยอ่ะ .... .....แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า...
28 พฤศจิกายน 2544 20:36 น. - comment id 21583
ถ่ายทอดความเหงาโดยแฝงความอ่อนไหวได้ เป็นอย่างดีค่ะ วรรคสุดท้าย คะน้าคิดว่า คงตั้งใจจะพิมพ์แบบนี้มังคะ "สักวันสิ่งที่ปรารถนาจะเป็นจริง" ใช่มั๊ยคะมิน
28 พฤศจิกายน 2544 21:04 น. - comment id 21587
เพราะมากเลย.....อ่านแล้วรู้สึกไปตามกลอนเลยค่ะ
29 พฤศจิกายน 2544 00:54 น. - comment id 21632
กลอนถ่ายทอดความรู้สึกเศร้าเหงาได้ดีมากครับ
29 พฤศจิกายน 2544 03:54 น. - comment id 21666
เหมือนเพื่อนๆ ละครับ... อ่านแล้วรู้สึกอย่างนั้นเลยจ้า.....
29 พฤศจิกายน 2544 06:20 น. - comment id 21682
มิน เขียนกลอนเก่งแล้วจ้ะ ชอบตอนจบ"ถ้าคืนนี้มีใครเคียงคู่ การเฝ้าดูมันคงจะคุ้มค่า" มากเลย ทำให้รู้สึกเหงามากๆ ก็ตอนนี้แหละ
29 พฤศจิกายน 2544 13:29 น. - comment id 21728
ฮือ........ฮือ ผิดจนได้นะเรา