สายลมพริ้วไหวยามเช้า มวลหมู่นกบินออกเริงร่า พระอาทิตย์ส่องแสงแสบตา ทะเลบอกลาความมืดมน สัตว์ป่าบอกลาความเศร้า มวลหมู่ไม้ไม่เหงาเหมือนเคย ลองปล่อยเวลาให้ผ่านเลย แล้วนั่งมองฟ้าเฉยๆเท่านั้นพอ
24 กันยายน 2547 16:00 น. - comment id 337483
นั่งมองฟ้านานๆซักครั้งคงดีเหมือนกาน
10 ตุลาคม 2547 17:57 น. - comment id 348078
เป็นกำลังใจให้ค่ะ กลอนเพราะมากนะค๊ะ แต่สั้นไป อย่าแล้วไม่เคลิ้ม ถึงเคลิ้มก็แปล๊บเดียว
30 ตุลาคม 2547 17:39 น. - comment id 360339
อ่านแล้วรู้สึกอยากเดินป่า จัง