...เกลียวคลื่นสาดซัดฝั่งบนทรายขาว แสงทอดยาวสุดปลายหาดแสงสดใส น้ำทะเลโถมทับชะล้างใจ ย้อนกลับไปสู่สามัญเหมือนดั่งเดิม ...เดินเดียวดายโดดเดี่ยวอยู่ริมฝั่ง ผ่านภวังค์มองดูคลื่นม้วนตัวใหญ่ โถมเข้าทับปราสาททรายก็หายไป เหลือทิ้งไว้หาดทรายที่เหมือนเดิม ...อุตส่าห์ก่อต่อเติมและตกแต่ง ปราสาทแห่งความรักก่อสร้างเสริม เฝ้าทะนุถนอมบรรจงสร้างและต่อเติม ใส่ใจเพิ่มความห่วงหาและตั้งใจ ...ค่อยๆก่อจากฐานสู่ปลายยอด ค่อยๆถอดดวงใจใส่เพิ่มไว้ เติมความรักคิดถึงทั้งห่วงใย สุดท้ายได้กลับมาคือผืนทราย
6 กันยายน 2547 21:31 น. - comment id 325646
ชอบอันนี้ที่สุดนะคะ.. เพราะดี เมื่อก่อทรายสร้างรูปร่างตามปรารถนา เมื่อนำพาทั้งไอรักไอหึงหวง จากน้ำทะเลอันยิ่งใหญ่ข้างในทรวง ก่อเป็นรักเต็มเต็มดวงซาดเซ็นไป... .................................................. ;)
7 กันยายน 2547 00:26 น. - comment id 325718
....ก่อกองทรายให้เห็นเป็นปราสาท กลับถูกสาดจากคลื่นที่หื่นโถม จนกองทรายหายลับกับแรงโจม สวยกับโทรมเข้มข้นบนผืนทราย...... ...................สวัสดีครับ.................
7 กันยายน 2547 06:52 น. - comment id 325827
สวัสดีครับ มาอ่านกลอนเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี และจะเป็นกำลังใจให้ต่อไปเรื่อยครับ
7 กันยายน 2547 07:01 น. - comment id 325848
รวมเม็ดทรายทีสลายมาก่อวง รวมเอกองค์จิตดีตีเพิ่มฝัง รวมจริงใจสลักในใจจีรัง รวมรักรั้งฤามิตรในรอยทราย
7 กันยายน 2547 16:38 น. - comment id 326225
แฝงปรัชญาออกมาอย่างน่าชม คมทั้งภาษาและลีลาครับ๚ะ๛ size>
17 กันยายน 2547 19:34 น. - comment id 333392
กลอนทั้ง 4 บทนี้ได้ถูกนำไปทำรายงานด้วยน่ะ เพราะกลอนมันมีความหมายดีไง