สักวาทะเลไม่เคยหลับ คลื่นสลับสายลมโหมกระหนํ่า เสียงคลื่นสาดกระทบนํ้าเป็นลำนำ ลมพัดฉํ่าเย็นกายคลายร้อนรน อาทิตย์ส่องท้องทะเลเห่กล่อมคลื่น ดังดูดดื่มความงามช่างน่าสน สายลมพัดคลายทกข์สุขกมล จิตใจดลท้องทะเลเสน่ห์งาม มีคำว่าท้องทะเลไม่เคยหลับ เพราะลมพัดคลื่นสาดหวาดเกรงขาม เหมือนชีวิตมนุษย์ทุกๆนาม จะหยุดนิ่งเมื่อยามคราตายเอย
2 สิงหาคม 2547 20:35 น. - comment id 304639
ถึงน้ำหนักกลอนจะพริ้วไหวบางเบาเหมือนคลื่น แต่ก็็สื่อส่งนัยยะแห่งสัจจธรรมเกี่ยวกับคน และ ทะเลได้เที่ยงตรงดี เยี่ยมมากกลอนบทนี้ ๚ะ๛ size>
2 สิงหาคม 2547 20:47 น. - comment id 304654
สักวาทะเลไม่เคยหลับ เหมือนสิ่งสรรพทั้งหลายในโลกล้า ล้วนแล้วแต่เป็นเพียงอนิจจา ที่เกิดมาแล้วต้องตายเอย *-*กลอนแต่งได้ดีค่ะ*-*
2 สิงหาคม 2547 21:36 น. - comment id 304701
สวัสดีค่ะคุณ ก.ศ.กษิพจน์ เข้ามาชื่นชมผลงานนะคะ แต่งกลอนได้ไพเราะค่ะ ขอบคุณค่ะ
3 สิงหาคม 2547 13:35 น. - comment id 304977
มาอ่านให้กำลังใจ นะครับ เขียนได้ดีมากเลย
3 สิงหาคม 2547 20:07 น. - comment id 305178
*-* ที่แวะเข้ามาอ่านบ่อยๆเพราะชอบกลอนที่พี่แต่งนะ แบบว่า คำสวยค่ะ และเนื้อหาก็ดีด้วย คิดได้ยังไง...วีนัสยังคิดไม่ได้ขนาดนี้เลย นับถือๆ...คารวะเลยฮะ...เหอๆๆๆ คารวะรุ่นพี่..หุหุ กลอนเพราะจังค่ะ วีนัสก่ะเจ้า