ภูสอยดาวดาวเด่นพราว สุกใสสกาว ระยิบระยับราตรี สนสามใบมั่นคงมี ตระหง่านงามดี เป็นหลักปักฐานบนภู ลมหนาวพัดผ่านยืนดู หนาวเหน็บทุกอณู ทั่วร่างสรรพางค์เกินทน จันทร์สาดแสงส่องทั่วหน ฟากฟ้าเบื้องบน ลงสู่เบื้องล่างงามตา มองผ่านความมืดในพนา สูดกลิ่นไอป่า เงายอดหญ้าพลิ้วปลิวปลาย จดจำค่ำคืนไม่คลาย เดือนดาวพร่างพราย เรียงร้อยถ้อยคำเตือนตน.
ม.ปณิธาน 29 มิ.ย. 2547 02:58 น. - ID 56136 
1867
4
0
29 มิถุนายน 2547 04:58 น. - comment id 291199
บนแดนดอนร่อนแรมไกล ดาวหนึ่งดวงใจ ส่องใสเด่นกว่าหมู่ชน ราวเอ่ยผ่านวันสับสน คำคืนฝืนทน หนักจิตคิดคว้างกลางใจ หนทางยังสร้างห่างไกล หล่อหลอมสมัย พลิกพลันขวัญชื่นเชยชม อยู่ไหนคงได้ภิรมย์ เอ่ยอ้อนคำคม ฝากลมพรมชิดนิทรา
29 มิถุนายน 2547 06:10 น. - comment id 291216
ไพเราะมากค่ะ
1 กรกฎาคม 2547 01:08 น. - comment id 291825
คุณ tiki ชมคุณ อาภาภัส หรือว่า ให้กำลังใจผมครับ ;)
9 กรกฎาคม 2547 00:17 น. - comment id 295358
กลอนเพราะมากค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
