มองม่านฝนบนฟ้าหล่นมาฝาก สายน้ำมากมัวหมดหลั่งรดไหล แทรกเสียงร้องก้องฟ้ามาแต่ไกล พายุใหญ่ไม่หยุดเร็วรุดมา ลมกระหน่ำซ้ำซัดพัดโยกไม้ ฝนสาดใส่กระเซ็นเย็นนักหนา ยามต้องอยู่ผู้เดียวเปลี่ยวอุรา ยากฟันฝ่าสายฝนด้นเดินทาง ต้องหลบใต้ในเงาเหล่าพฤกษา ซ่อนกายายืนชิดติดต้นขวาง พอประทังยั้งฝนหล่นเป็นทาง ตามช่องว่างหว่างใบไม่ลังเล พอฝนหมดลดหายสลายหน่อย จึงเคลื่อนคล้อยคลำทางมิห่างเห ม่านมัวเพี้ยนเปลี่ยนไปฝนไม่เท มนต์เสน่ห์สายฝนฉันค้นเจอ 7 มิถุนายน 2547
7 มิถุนายน 2547 17:50 น. - comment id 281503
ม่านฝนบังตา หากานดาไม่เจอ ให้ปล่อยฝันเพ้อ แต่เธอไม่รู้เลย
8 มิถุนายน 2547 02:13 น. - comment id 281730
ฝนตกหนักเหมือนกันหรอคะ??? ฟ้าที่นี่ก็แลบ แปลบๆ น่ากลัว!มาเป็นกำลังใจจ้า!
8 มิถุนายน 2547 13:19 น. - comment id 281879
เค้าว่ากันว่า...ฟ้าหลังพายุหนัก.... จะสวย และ ใส...จริงหรือเปล่าคะ ...................................................