ริมหาดทรายชายน้ำค่ำคืนนี้ รอบกายมีแต่ความเหงาให้หวั่นไหว ไอความหลังยังกระหน่ำสาดซัดใจ รักร้างไกลเช่นคลื่นร้างห่างหาดทราย เคยพบเคยรักเคยใฝ่ฝัน เคยมีกันวิ่งล้อคลื่นเคยสุขสม ชมคลื่นลมชมดาวพราวเคยรื่นรมย์ พลันชื่นชมเหลือเพียงฉันเฝ้าคร่ำครวญ รื่น ๆ คลื่นซํดลมยังพัดช่ำ ใจบอบซ้ำรักกระทำไม่เหือดหาย คลื่นยังซัดลมพัดซ้ำไม่เคลื่อนคลาย แต่เธอคล้ายหายไปไม่หวนคืน พรากจากกันเหมือนจันทร์จากห้วงหาว ห่างดุจดาวพรากกระพริบลิบไกลหล้า ห่างกันไกลเกินเอื้อมมือรั้งเธอมา พลันสะอื้น คลื่นน้ำตา ซัดหาเธอ
3 มิถุนายน 2547 23:12 น. - comment id 279645
คิดถึงๆๆๆๆๆๆ ความห่างไกลเป็นบทพิสูจน์ของหัวใจ...... เธออยู่ตรงนั้น......ไม่รู้ว่าจะคิดถึงคนทางนี้บ้างไหม.....รู้ไหมฉันคิดถึงเธอหมดใจ.....รู้บ้างไหมเพื่อนคนดี........ เชื่อไหมเสียงหัวใจมันเรียกร้อง มันร่ำร้องเฝ้าคิดถึงคนึงหา รู้ไหมว่าในหัวใจเก็บเธอไว้ตลอดมา รู้ไหมว่าฉันเหว่ว้าตอนขาดเธอแทบขาดใจ....... ความคิดถึงไม่อาจจะกลั้นกรองเป็นความรู้สึกได้........แง๋..ๆๆๆ ดูแลตัวเองให้ดีนะ......อยู่ทางนู้นอะ......... ................................................................ หวังว่าเธอคงไม่ลืมเพื่อนคนนี้....... ..แวะมาทางนี้บ้างนะ.......ว่างๆๆอะ........... ห่มผ้าด้วยนะ.......
3 มิถุนายน 2547 23:16 น. - comment id 279648
ริมหาดทรายชายน้ำค่ำคืนนี้ ยามที่มองในฤดีช่างปวดร้าว เพราะน้ำซัดเกลียวคลื่นปลื้นระนาว มีแต่ความปวดร้าวเหงาในทรวง *-*กลอนน่ารักมากๆๆๆๆเลยค่ะ*-