ล้มตั้งแต่เริ่มต้น...ความคิดนั่นแผ่วงกว้างคลุมความคิด ทุกวันที่เดินไปสูดอากาศให้เต็มปอด ณ หลายๆที่ ...............กลางถนนเมืองกรุง อันรีบเร่ง ..................ภูเขาที่ไม่สูงที่สุดในประเทศ .....................บ้านในห้องเดิมๆ ที่คอยกัดกินความฝัน เพื่อเปลี่ยนแปลงฝัน ........................หน้าคอมฯแต่ที่ว่างเว้นพอรับความคิดเห็น อยากจะล้มเลิกไป ก่อนความมืดมาทักทาย เพราะมืดมิด เป็นสัญลักษณ์ซ่อนเร้นความสับสน อยากจะล้มเลิกไปก่อนพระอาทิตย์พ้นขอบฟ้ามาสวัสดี ด้วยความเจิดจ้าร้อนรุกฆาตความฝันไปแล้ว (คอยต่อ)
2 พฤษภาคม 2547 17:54 น. - comment id 258691
ความคิดมีแตกต่าง อยู่ในระหว่างทุกสิ่ง และบางความคิดในหลักของความจริง ก็ไม่อาจจะพักพิงอยู่ได้นาน *-*ความหมายดีนะค่ะ*-*
2 พฤษภาคม 2547 18:39 น. - comment id 258716
ในความมืดมิดที่คิดว่าสับคน ในกมลที่ล้าอยากลาฝัน ในเมืองกรุงวุ่นวายอยู่ทุกวัน ในหัวใจเจ้านั้น..อย่าหวั่นใจ ในความมืดยังมีแสงแห่งดาวสวย ในใจด้วยที่ล้าอย่าหวั่นไหว ในเมืองกรุงวุ่นวายให้มองใป ในหัวใจให้เข้มแข็ง..ด้วยแรงพลัง ................................................... สู้หน่อยนะค่ะ
2 พฤษภาคม 2547 22:12 น. - comment id 258869
คิคิ อารมณ์ยี้เยยเหรอ ระวังนํ๊าก๊าบ อย่าอยู่คนเดียวอ่ะ เชือกเอย มีดเอย อย่าให้อยู่ใกล้มือนะก๊าบ คิคิ ล้อเล่นอ่ะ แน๊ .. อย่าทำหน้ายังงั้นจิครับ แจ่มใสหน่อยจ้า คิ้วอ่ะ อย่าเลิกบ่อย เด๋ว ท้องผูกน๊าาาาาาาาก๊าบ คิคิ แวะมาเยี่ยมชมครับ เขียนได้สลับซับซ้อนดีมากเยยอ่ะ คิคิ ว่าง ๆ จะแวะมาใหม่ครับ