...มาวันหนึ่ง แดดกล้า เจิดจ้านัก ต้องรี่พัก ใต้ร่มเงา อาคารใหญ่ ลัดเลาะเลียบ เคียงเคียง เดินเรียงไป ลุที่หมาย เย็นใจ ใช่กายเย็น รุ่งเช้าขึ้น อีกวัน ผันพลิกกลับ ตะวันลับ ฟ้าครึ้ม หมอกทึมเห็น ฝนตกว่า สาดซัด พัดกระเซ็น คือประเด็น เปิดกระทู้ ดูแคลงใจ ธรรมชาติ ลงโทษ เรากลับหรือ ที่รู้คื อ เกิดอาเพศ เหตุการณ์ใหม่ หนาวก็ร้อน ร้อนก็ฝน เปปนไป รู้แก่ใจ หรือยัง ท่านทั้งมวล ที่ตัดไม้ ถางป่า เป็นนาไร่ น้ำเคยใส ไหลเรื่อย เอื่อยร่องสวน อีกโรงงาน ควันพิษ กระบิดกระบวน ทำลายล้วน ลูกหลาน ที่เกิดมา อีกโอโซน ใครเล่า ช่วยกันผลาญ ซีเอฟซี เต็มบ้าน ช่างสรรหา น้ำก็เปิด ทิ้งไว้ ให้ระอา อีกไฟฟ้า หมดวันใด ใช่ตอนนี้ ฉันไม่สน ฉันมีเงิน ที่จะจ่าย แม้ทำลาย ทรัพยากร ไม่หลีกลี้ เรื่องของข้า ใครทำไม อย่าอวดดี ทำเช่นนี้ อย่าอยู่เลย...หนักแผ่นดิน!
มัทนา 1 พ.ค. 2547 00:48 น. - ID 52486 
1259
2
0
1 พฤษภาคม 2547 01:26 น. - comment id 257826
อืมม์ ร้อนก็ทน หนาวก็ทน ท่วมก็ทน คือคนไทย
1 พฤษภาคม 2547 10:37 น. - comment id 257957
คนหนักแผ่นดิน..มีเยอะค่ะ.. .........
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
