เรือแล่นฉิวลิ่วโลดโดดไล่คลื่น สายน้ำขืนคอยแยกแหวกเป็นสาย คลื่นฟองขาวคราวกระเซ็นเห็นประกาย ฝ่าแดดฉายเฉิดจ้าพาละเมอ ทะเลเขียวเหลียวจ้องมองเวิ้งว้าง ขอบฟ้าห่างเหไกลไปเสมอ ยามเรือเลี้ยวเฉี่ยวผิวหวีดหวิวเลอ เราหลงเพ้อพร่ำพลอดตลอดทาง ล่องทะเลเหว่ว้าท้าแสงแดด อยู่ในแวดวงคลื่นลื่นเคลื่อนขวาง มีเธออยู่คู่เคียงเฉียงถูกทาง ยากเคว้งคว้างคร่ำชลหลงวนไป แม้ห่างฝั่งนั่งเรือไม่เบื่อมอง แสงแดดต้องแต่งคลื่นฝืนไถล รับสายลมชมฟ้าแล่นฝ่าไป ช่างสุขใจเสียจริงยามวิ่งเรือ 29 เมษายน 2547
นกตะวัน 30 เม.ย. 2547 16:57 น. - ID 52432 
640
2
0
30 เมษายน 2547 17:33 น. - comment id 257518
ระเริงชลไหลเชี่ยว เทียวน้ำไหล ขอทวนน้ำตามไป ลอยใจหา ตามหารักที่โดนซัด พลัดหลงมา ว่ายกรรเชียงหงายหน้า ตะโกนหาเธอ
30 เมษายน 2547 17:36 น. - comment id 257522
ระเริงชลไหลเชี่ยว เทียวน้ำไหล ขอทวนน้ำตามไป ลอยใจหา ตามหารักที่โดนซัด พลัดหลงมา ว่ายกรรเชียงหงายหน้า ตะโกนหาเธอ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
