ลูกนกร้องจ้องแม่แน่ใจนัก แม่ฟูมฟักเฝ้าเลี้ยงไม่เลี่ยงหนี ต่างบินตามยามหิวโลดลิ่วที คอยรุกรี้รุมแม่แหย่ปากรอ แม่หาหนอนค่อนมากยากกินอิ่ม ให้ลูกลิ้มรสเหยื่อไม่เบื่อหนอ เพื่อลูกน้อยค่อยโตโผเก่งพอ มิเคยท้อแม้ทุกข์ยังขลุกทน ลูกอิ่มหมีพีมันโตวันมาก แม่ลำบากบุกป่าหาทุกหน แต่เคราะห์ร้ายกรายกล้ำช้ำสุดทน กลับถูกปล้นปลิดชีพพรานรีบยิง ทิ้งลูกน้อยคอยแม่ชะแง้หา แสบกายาหิวเหยื่อเบื่อซ่อนสิง หมดเรี่ยวแรงแข็งใจใช้ร่างพิง ตายนอนนิ่งแนบไม้แม่ไม่มา 26 เมษายน 2547
นกตะวัน 26 เม.ย. 2547 14:35 น. - ID 52142 
2938
2
0
26 เมษายน 2547 17:19 น. - comment id 254663
อืมม ! น่าสงสารจัง เจ้าตัวน้อยที่ร้องแข่งเสียงกันเซ็งแซ่บนคบไม้ อ้าปาก ชะเง้อ ชะแง้ รอพ่อและแม่ คาบป้อนอาหารส่ง พรานไพรใจร้ายหนอ ยื้อชีวิตพ่อแม่จนดับลง เจ้าตัวน้อย..คง ตายซาก บนคบคา
27 เมษายน 2547 01:27 น. - comment id 254985
โอ น่าสงสารตัวน้อยยืนพิงต้นไม้ตายจริงๆนะคะ คุณนกตะวันต้องช่วยทำ poster พิทักษ์นก มากๆแล้วนะคะ
27 เมษายน 2547 09:35 น. - comment id 255084
ลูกนกน่าสงสาร พี่นกตะวันอ่ะ ใจร้ายแต่งได้ไงให้เขามายิง อิอิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
