เสียงกรอบแกลบแหบแห้งเพราะแล้งจัด ปลิวสบัดหลุดลุ่ยเป็นผุยผง ลมกระโชกโบกสบัดสลัดลง เป็นทุ่งทงคราเคลื่อนเดือนเมษา ยามสิ้นไร้ไฟป่าพาเฉือนเฉือด สีแห้งเหือดเดือดร้อนเพราะรอนล้า โหมกระหน่ำซ้ำร้ายหมายเข่นฆ่า แผดเผาผาทาทั่วหมางมัวหมอง เหลื่อเพียงเถ้าเงาถ่านละลานโล่ง แผ่นดินโปร่งไร้ดอกหญ้าที่น่ามอง เร่งนับรอยคอยฝนบ่นเรียกร้อง มาเมียงมองปองผ่านเพื่อสารต่อ 22 เม.ย. 2547 ผลิใบสู่วัยกล้า
22 เมษายน 2547 06:55 น. - comment id 251921
แสนเสียดายดอกหญ้าในหน้าแล้ง อ่อนเรี่ยวแรงร้างลาถึงคราจาก เหมือนอยู่ใกลกันคนละฝาก ดอกแห้งผากจากถิ่นบนดินดอน
22 เมษายน 2547 07:03 น. - comment id 251929
บทกวี..สัมผัสคำ.. และความหมายได้ไพเราะมากเลยคะ... ..ชื่นชม.. นะคะ..
22 เมษายน 2547 07:30 น. - comment id 251949
คุณ)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((ครับ ผมฟังมาจากคนอื่นๆว่า วรรคแรก เอาเสียงสูงไว้เช่นเอกโท วรรคสองเอาเสียงสูงกว่าอีกเช่นจัตวา ส่วนวรรคสามต่ำลงมาเป็นสามัญ วรรคสี่เอาเสียงสามัญ ก็รื่นดีเหมือนกัน ลองดูไหมครับ ที่ผมว่ามานี้ไม่ใช่ผมเก่งกว่าคุณนะครับ ผมคิดคำได้ไม่เท่าคุณหรอก ผมชอบคำของคุณ เพียงแต่เสียงเท่านั้นที่ผมอยากฟังรื่นกว่านี้ ไม่โกรธผมนะครับ
22 เมษายน 2547 08:17 น. - comment id 251956
.....คิดเช่นนั้นพลันใจสุขจริงหรือ ..ฤาจะถือ เวลา คราฟ้าใส ..เป็นเพลงขีด กรีดรัก..รอยในใจ ..ไม่มีใคร ..ใครมี ..ที่ใจตน อรุโณทัย อาภาภัส
22 เมษายน 2547 09:15 น. - comment id 251963
เพียงคำหรือความ..ก็งามได้ รูปแบบไฉนตามใครว่า สื่อสารัตถะเห็นเจตนา งามภาษามีภาษีมีหัวใจ........ ลุกาลเทศะหนึ่ง อยู่เหนือซึ่งกรอบก็ได้ เป็นายภาษาใช้ ตามหัวใจใคร..กวี ^_^........
22 เมษายน 2547 09:57 น. - comment id 251985
เปรียบคนเราต่ำต้อยคล้อยดอกหญ้า แต่วาจาหาต่ำเทียบเทียมไม่ ดอกหญ้าแห้งไร้ซึ่งคนดูใจ น่าสงสารเจ้าดอกไม้ .. ไร้ราคา
22 เมษายน 2547 10:09 น. - comment id 252002
ดอกหญ้าหน้าแล้ง แม้แห้งไปด้วยไฟป่า หรือ ความร้อน แต่จะผลิบานอีกคราเมื่อฝนมาเยือน...
22 เมษายน 2547 10:51 น. - comment id 252028
พียงคำหรือความ..ก็งามได้ รูปแบบไฉนตามใครว่า สื่อสารัตถะเห็นเจตนา งามภาษามีภาษีมีหัวใจ........ ลุกาลเทศะหนึ่ง อยู่เหนือซึ่งกรอบก็ได้ เป็นนายภาษาใช้ ตามหัวใจใคร..กวี เห็นด้วยครับผม ผมเองต่างหาก ไปไม่ถึงไหน คนแนะอย่างไร ผมก็เป็นผมเหมือนเดิม
22 เมษายน 2547 11:18 น. - comment id 252058
เพราะนะคะ
22 เมษายน 2547 11:20 น. - comment id 252060
ภาษางดงามและบทกลอนก็เพราะมากมาย เลยนะคะ ปลาวาฬมาทักทายค่ะ
22 เมษายน 2547 12:05 น. - comment id 252092
หญ้าดอกเก่าเศร้าสร้อยคอยไฟป่า ผืนพนาร้อนแล้งแฝงเงาหมอง ฝุ่นคละคลุ้งฟุ้งปลิวผิวละออง คราบจับจองผองใบให้แห้งกรัง สิ่งหวี่วูลู่ลมพรมผืนป่า อย่างช้าช้าเมฆลอยคอยความหวัง ผ่านดงไพรให้สัญญาอย่างจริงจัง อีกไม่นานจะหลั่งฝนพรมดิน ดอกหญ้าใหม่แตกช่อรอฝนแรก ซึมชำแรกสดชื่นรื่นรสสินธุ์ ความงดงามกอบกู้สู่แผ่นดิน ไม่เคยสิ้นแม้นเคยแล้งแห้งหัวใจ สวัสดีวันสดใส..กับหญ้าดอกใหม่ค่ะ..ผลิใบฯ
22 เมษายน 2547 12:59 น. - comment id 252117
ฤดูกาล หมุนเวียน ผันเปลี่ยนช่วง ฤดีดวง ไม่แน่ ล้วนแปรผัน ขอให้คิด จิตเรา รู้เท่าทัน ฤทัยนั้น ให้แข็งกล้า ฝ่าต่อไป
22 เมษายน 2547 14:35 น. - comment id 252178
เพราะมากเลยคับ..^_^
22 เมษายน 2547 15:13 น. - comment id 252196
ดอกหญ้าแห้ง มองให้ดี มีคุณค่า ลุเจตนา สืบสาน วงศ์วานนั้น จะได้ก่อ เกิดใหม่ อย่างไรกัน เมื่อถึงวัน หน้าฝนมา ก็ผลิใบ ทุกสิ่งอย่าง เปลี่ยนแปร แน่แท้นัก เมื่อมีรัก มีลา ต้องรู้ไว้ ได้เตรียมตัว พร้อมรับ ทุกคราไป ทุกอย่างไซร์ เกิดดับ เป็นธรรมดา
22 เมษายน 2547 18:54 น. - comment id 252280
***หากเธอเป็นต้นไม้ใหญ่สูง .. ฉันขอเป็นแค่ดอกหญ้าประดับโคนต้น
23 เมษายน 2547 06:55 น. - comment id 252536
ขอบคุณสำหรับความมีน้ำใจของทุกคน
27 เมษายน 2547 15:56 น. - comment id 255418
แต่งได้ดีมากเลยค่ะ
28 เมษายน 2547 06:36 น. - comment id 255833
ผู้หญิงไร้เงาเราไม่เจอกันนานเลยนะ
3 พฤษภาคม 2547 17:57 น. - comment id 259504
ก็มันร้อน งานดีนะคะ