น้ำค้างพราววาวแววดั่งแก้วใส พร่างพรมใส่พฤกษาพาครึ้มเขียว ใบบอบช้ำระกำในใสขึ้นเชียว แลลดเลี้ยวเหลียวไปให้ชื่นตา ยามแดดส่องต้องสาปอาบแสงอุ่น หยาดน้ำหนุนนองระยับรับอุษา ผ่องดุจเพชรเก็จแก้วแววจับตา สวยนักหนาเนียนละมุนไร้ขุ่นควัน คือของขวัญวันใหม่ไม่เคยเก่า ธรรมชาติเฝ้าฟอกชื้นตื่นจากฝัน สร้างหยดน้ำฉ่ำใสในฉับพลัน แสนขยันสรรค์สนองไม่หมองจาง ทำให้เช้าเราเห็นเด่นสดใส ด้วยน้ำใจจากเธอเจอไม่สร่าง ไม่มีวันผันเปลี่ยนเวียนลาร้าง ยังกระจ่างแจ่มตาคราอรุณ แด่ คุณ kOrOkOsO เจ้าของบทกวี น้ำค้าง 12 เมษายน 2547
นกตะวัน 12 เม.ย. 2547 09:39 น. - ID 50950 
542
3
0
12 เมษายน 2547 16:56 น. - comment id 245951
:)
13 เมษายน 2547 11:50 น. - comment id 246275
กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ แต่งเก่งจริง ๆ เลยค่ะ ชื่นชมผลงานเสมอนะค่ะ
14 เมษายน 2547 01:12 น. - comment id 246885
เสียดายที่มาอ่านงานช้าไปด้วยน่ะ..555 เพิ่งกลับมาจากธุระ...ไปเที่ยวอ่ะงานสงกรานต์เลยไม่เห็น..แล้วจะตอบกลับไปอีก
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
