แม้เดือนดาวเลือนลางจากห้วงฟ้า ยังเจิดจ้าแสงชื่นค่ำคืนใหม่ ดวงตะวันผันลาลับฟ้าไป รุ่งวันใหม่แสงแรงอย่างทุกวัน รื่นรื่นรินกลิ่นอวลมวลบุปผา หอมหวนมาโน้มน้อมคอยกล่อมขวัญ มิโรยราโปรยกลิ่นชุบชีวัน ร่วงแล้วผันผลิใหม่อย่างเวียนวน
9 เมษายน 2547 21:31 น. - comment id 244257
เมื่ออาทิตย์ลับไปในวันนี้ วันใหม่มีให้เห็นเป็นเช่นนั้น ดังพระจันทร์กลางคืนมีทุกวัน มีเปลี่ยนผันจากเต็มดวงเหลือทรวงเดียว แต่สักพักก็กลับเปลี่ยนกลับใหม่ ให้ดวงนั้นมีเต็มใบไม่เหลือเสี้ยว ก็เหลือกับตัวคนคนคนเดียว มีคนอื่นมาข้องเกี่ยวเดียวก็มี *-*กลอนแต่งได้ดีค่ะ*-*