เจ้าทุย สับซอยเท้าเขย่าวิ่งกลิ้งเกลือก หัวมุดเถือกไถไสหัวไปหัวมา หางสะบัดปัดแกว่งก้นงอนกา ตัวทะมึนหน้าขำตาดำโปนโต นอนแช่แน่นิ่งน้ำคลำดำหัวผุด แดดส่องหยุดฉายฉาบทาบหัวอักโข เงาเลื่อมเหลื่อมมันพรายพรับผลุบโผล่ หางขัดหูถูโชว์ช่างน่าสำราญ เจ้าทุยเริงร่าท่าเต้นเล่นระบำ ปลุกปล้ำร่ำร้องท้องกระเพื่อมบาน น้ำกระฉอกออกแตกกระเซ็นซ่าน กระเสือกคลานออกนอกแอ่งแก่งเสือเต้น วิ่งโทงโทงแก้ผ้าน่าจ้องจับ ล้มลุกกระโดดสับเท้าซอยเผ่น หนีหางจุกตูดซุกอกแม่ไม่วางเว้น หยอกล้อเล่นเช่นเดิมเหมือนเริ่มแตกพาน.
2 เมษายน 2547 03:01 น. - comment id 240135
เข้าใจเขียนนะคะ เห็นภาพลูกแหง่จริงๆ
2 เมษายน 2547 03:44 น. - comment id 240147
เจ้าทุยยังรักแม่ ใกล้กันแลไม่ว่างเว้น หยอกล้อทุกเช้าเย็น เป็นเช่นนี้เสมอไป
2 เมษายน 2547 14:24 น. - comment id 240284
อ่านแล้วอยากไปขี่บ้าง
2 เมษายน 2547 17:10 น. - comment id 240365
ตอบ ทิกิ แต่เราไม่ใช่ลูกแหง่แล้วน่ะ
2 เมษายน 2547 17:12 น. - comment id 240369
ตอบ ใบชาสีส้ม เออ..ใบชาสีอื่นมีบ้างไหมหนอ...อยากดื่มจัง
2 เมษายน 2547 17:17 น. - comment id 240375
ตอบ ฤกษ์ แหะแหะ..ขี่อ่ะตัวผู้หรือตัวเมียกันจ้ะ รู้น่ะคิดอะไรอยู่
2 เมษายน 2547 21:40 น. - comment id 240495
ยังจำวันเก่าเก่าที่เรานั่ง บนแผ่นหลังเจ้าทุยคุยกับพี่ บอกรักมั่นสัญญาแน่แท้นานปี แต่วันนี้เหลือฉันนี้กับเจ้าทุย *-*กลอนแต่งได้ดีค่ะ*-*
3 เมษายน 2547 15:07 น. - comment id 240828
ตอบผู้หญิงไร้เงา แหม..แอบมามีวันเก่าเก่าตอนไหนหว่า..นึกจิเรา...5555