ผู้คนมากมาย นั่งหน้าจอคอมพิวเตอร์ หลายคนเดินขวักไขว่ วุ่นวายในห้องประชุม เสียงเพลงจากเครื่องคอม หลายเครื่องแข่งกัน ฟังดูคล้ายคนเถียง ยิ่งทำให้ที่ประชุมเครียดตึง ข้างนอกฝนกำลังตก นกหลายตัวบินหลบฝน รถเมล์แล่นไปไม่สนใจ คนเก็บตังค์ได้แต่ร้องบอกทาง ลมแรงฝนกระหน่ำ หลายสิ่งเกิดขึ้นในเมืองกรุง แล้วบ้านทุ่งไร่นาเป็นอย่างไร อากาศจะร้อนอบอ้าวไหมใครบอกที เวลาอย่างนี้ฉันกำลังเขียน เขียนบทกวี..ร้อยแก้ว และตอนนี้ก็กำลังนึกอะไรไม่ออกแล้ว และเจ้านายชื่อ..แมว..ก็มาพอดี ตอนนี้คงต้องพอก่อน ที่อื่นเป็นอย่างไงบ้าง ยังไงก็บอกกันได้ ที่นี่บรรยากาศเย็นในห้องแอร์.. มุมหนึ่ง..ในกรุงเทพมหานคร
5 กันยายน 2555 18:13 น. - comment id 167349
25 กุมภาพันธ์ 2547 13:41 น. - comment id 221146
....ลมพัดพามาปนกับฝนฉ่ำ นั่นคือธรรมชาติที่วาดเสริม ให้โลกร้อนผ่อนคลายคล้ายประเดิม พาใจเคลิ้มดับร้อนที่ซ่อนใจ... ...................สวัสดีครับ......................
25 กุมภาพันธ์ 2547 14:35 น. - comment id 221184
อะคะ บอกได้ดีค่ะ เห้นภาพ อิอิ
25 กุมภาพันธ์ 2547 15:43 น. - comment id 221227
ฉันยังนั่งอยู่ในห้องลำพัง และก็ยังฟังเพลงเศร้าเศร้า มีงานไม่มากไม่มายเบาเบา เป็นงานเก่าเก่าประจำประจำ ถ้าเธอถามว่าฉันทำอะไร ก็บอกเลยเช็คแฟ้มไงซ้ำซ้ำ เป็นสิ่งที่ต้องทำประจำประจำ พร้อมกับรอรับคำสั่งจากเจ้านาย แล้วอีกอย่างที่ต้องทำเสมอ คือการรับโทรศัพท์ที่พบเจอไม่ห่างหาย เป็นเหมือนงานประจำทุกวันร่ำไป ก็แค่นี้นี่ไงที่ฉันอยากบรรยายให้เธอฟัง *-*ผู้หญิงไร้เงาทำแค่นี้หละค่ะ วัน ๆ ในการทำงาน แต่ก็ไม่แน่นอน หนักบ้าง เบาบ้าง หวังว่าคงเข้าใจนะค่ะว่าผู้หญิงไร้เงาทำงานอะไร อิอิ*-*
25 กุมภาพันธ์ 2547 18:14 น. - comment id 221419
สวัสดีครับ ที่รักของฉัน (ของใคร) ไม่เห็น ทิกิ บอกเลยทำอะไรบ้าง ส่วนผู้หญิงไร้เงา เธออยู่กับการรับโทรศัพย์ กับเอกสารที่เกือบท่วมหัว...ไม่ต้องบอกก็รู้ ว่าเธอเป็น........ผู้หญิงที่ไร้เงา เพราะว่า อยู่แต่ในห้องเลยไม่มีแสงเงาจากที่ใด กิ ๆ ๆ ๆ
2 มีนาคม 2547 20:17 น. - comment id 223942
หมื่นคำว่า...คิดถึง ไม่ได้...สักนิดนึง...ที่ใจเราคิด แต่...ก้อ...ขอบอก...สักนิด คิดถึง...ที่สุด...ที่สุดเล้ย ทำงานไปด้วย...คิดถึงไปด้วย ^____^
10 มีนาคม 2547 13:46 น. - comment id 228362
อืม เช่นกันนะครับ แอ็ปเปิ้ล