๑ ๏เพียรเอาคำกาพย์กล่อม ห่อโคลงล้อมรักสดใส กี่ยามกี่โมงใย มิรู้ได้แสนรวดเร็ว ๚ ๏เพียรเอาคำกาพย์ล้อม ห่อโคลง ใจผ่านกี่ยามโมง สุขได้ เรียงเร้าร่ายร่ำโรง ระเรื่อย บางบ่รับคำไซร้ ใฝ่ย้ำจนเย็น ๚ ๒ ๏ตะวันแดงดิ่งน้ำ ยามเย็นค่ำเธอและฉัน นั่งสนทนากัน คำจำนรรจ์จากหัวใจ ๏ตะวันแดงดื่มน้ำ ยามเย็น กลางสระสาดแดงเป็น ฉากพร้อง พักแพร้วแผ่วใจเพ็ญ ลงนั่ง เพื่อนเฮย คำพูดคำจาส้อง สนุกไซร้ให้กัน ๚ ๓ ๏ตะวันดั่นแหล่งหล้า สุดแผ่นฟ้าอ่อนล้าแสง คล้อยบ่งคงแสดแดง หลับโรยแรงดับสู่ดิน ๏ตะวันดั่นแหล่งหล้า โรยแรง คล้อยบ่งคงแสดแดง ดับด้าว เหล่าสิงห์สัตว์จัดแจง คืนถิ่น กายเหน็ดเหนื่อยเมื่อยร้าว หลับแล้วลืมวัน ๚ เรียนอยู่ที่นี่ครับ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2640816/W2640816.html
น้ำ 28 ม.ค. 2547 22:56 น. - ID 45574 
1637
3
0
28 มกราคม 2547 23:29 น. - comment id 208863
นั่นสิขอรับ อ่านแล้วมีความสุข ด้วยเลย อิอิ ... เห้อ ผมเขียนโคลงไม่เก่ง อิอิ อยากเขียนเป็นบ้างจังแฮะ โฮะๆๆ มาทักทายยามค่ำๆขอรับท่าน
29 มกราคม 2547 00:02 น. - comment id 208885
โห..พี่น้ำรังสรรค์งานงาม อีกแล้ว อิอิ แต่ถ้าจะห่อกันหนาว น่าจะเอาผ้านวมน่ะนา อิอิ
29 มกราคม 2547 00:46 น. - comment id 208917
เก่ง เก่ง เออยู่ในกลด นี่ยังหนาวด้วยเหรอ ออิอิอิ
29 มกราคม 2547 00:57 น. - comment id 208924
แต่งเก่งมากเลยค่ะ
29 มกราคม 2547 19:37 น. - comment id 209242
ด้วยความคิดถึง....เพื่อนเก่าที่แสนดี... แวะมาทักทายค่ะ..
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
