๏ยินเสียงอุทกไหล........................ดุจใจมิแห้งมิแล้ง สายน้ำลุสำแดง..............................สกุณาระร้องขะขานฯ ๏กลางสวน บุหลันเลือน.............วยุเคลื่อนหทัยสราญ แลทินกรฉาน.................................ภมรินก็บินและไปฯ ๏หมู่มัจฉะแหวกว่าย.....................บ่มิคลายวิจิตรวิไล เคล้าเสาวคนธ์ได้...........................ดนุชื่นระรื่นฤดีฯ ๏ครวญถึงพระพี่เจ้า......................ยุวเนา คะนึงทวี จดจำอดีตมี......................................ประณิธานประหนึ่ง ปะชัยฯ ๏ลมโชยก็โชยหาย.........................ยุพคลายระร้อนฤทัย แต่รักจะพ้นภัย................................ตละแนบสนิทระลึกฯ
มัทนา 16 ม.ค. 2547 23:17 น. - ID 44746 
4868
4
0
12 มิถุนายน 2555 14:01 น. - comment id 167311
ในฐานะมือสมัตรเล่นอย่างผม ขอชื่นชมในความสามารถของคุณ มัทนา เป้นอย่างมาก ผมเองพึ่งจะหัดแต่งประเภทคำฉันท์ไม่นานมานี้ และได้เสาะหาตัวอย่างของที่ประพันธ์เอง(โดยมิได้อาศัยจากตัวอย่างในหนังสือเรียน) เพราะผมจะได้มาศึกษาว่า พวกเขามีวิธีการอย่างไรในการรังสรรบทกวีไทยที่งดงามเช่นนี้ขึ้นมา ผมขอให้คุรได้ก้าวหน้าในฝีมือของการประพันธ์จงล้ำหน้าไปครับ
16 มกราคม 2547 23:49 น. - comment id 203790
มาชมผลงานเสมอครับ คิดถึงใช่ไหมครับ ฮ่า ๆ ในบทกลอนอ่ะ ผมก็แปลไม่ค่อยเป็นนะ ไม่รู้ว่า ถูก..ต้องหรือเปล่านะครับ ถ้าผิดก็ขออภัย ณ ที่นั้ด้วยนะครับ
17 มกราคม 2547 00:04 น. - comment id 203801
คุณมัท เขียนดีนะคะ
17 มกราคม 2547 01:53 น. - comment id 203867
แวะมาชื่นชมผลงานค่ะ แต่งเก่งดีนะค่ะ
17 มกราคม 2547 15:03 น. - comment id 204062
ถึง..คุณแม่จิตร ก็ทำนองนั้นแหล่ะค่ะ นั่นกลางสวนไปคิดถึงไป ค่ะ คุณtiki และคุณผู้หญิงไร้เงา ขอบคุณนะคะ
17 มกราคม 2547 20:39 น. - comment id 204271
แวะมาทักทายค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
