นกขมิ้น

แก้วชมพู

เจ้านกขมิ้นจะบินไปไหน        
                              บินไปไกล้หรือไกล     
                              หนใด้หรือช่วยบอกที
                              จากไปไกลรัง                              
                              ระวังให้ดีหากเหตุร้ายเกิดมี
                              เห็นทีจะต้องโศกศัลย์
                              หยุดพักเสียหน่อยแล้วค่อยบินถลา
                              กลับมาเถิดขวัญตา
                              ย้อนมาเสียเถิดฟังฉันประมาทพลาดไป
                              แล้วใครจะช่วยเจ้าทัน
                              อยากเตือนให้เจ้านั้นรู้ทันก่อนภัยจะมี
                                                  				
comments powered by Disqus
  • สีน้ำฟ้า

    2 มกราคม 2547 15:37 น. - comment id 197068

    แวะมาอ่าน..
    
    นกขมิ้นเหลืองอ่อน
    ค่ำแล้วจะนอนไหน..
  • แม่จิตร

    2 มกราคม 2547 19:35 น. - comment id 197134

    มาแล้วครับกะผม 
    มาอ่านแล้วจ้า
  • tiki

    3 มกราคม 2547 06:06 น. - comment id 197238

    อ่านงานกลอนชิ้นนี้พลันได้คิด
    จักพินิจสรรงานตามคุณค่า
    กานท์กวีจารจำหลักศิลา
    บรรเจิดจ้าคมคำคมความนัย  
     ...............
    
      @        ทุกวินาทีอย่านิ่งรอช้า
    
    ความคิดที่แล่นมาแม้นฉับพลันคือหวั่นไหว
    
    ใจรับพลังมหาศาลจากด้านใด
    
    บันทึกไว้เป็นพลังใจในด้านกลอน
    
      @          เปิดใจให้กว้างหว่างสรรพสิ่ง
    
    ระลึกถึงความจริงคืออนุสรณ์
    
    ทุกเวลามีคุณค่าให้อาวรณ์
    
    แรกอาทรควรขอบคุณบุญตัวเอง
    
       @        เป็นกวีจับทางอ้างใจคน
    
    แรกต้องค้นใจตน...อย่าข่มเหง
    
    เฟ้นหัวข้อ....ท้อจิตใจ....ใช่นักเลง..?
    
    หากกริ่งเกรง....เพลงจะร้าง...หว่างกังวล
    
       @.......ดุจทารก   เรียกหา....จาเอาอันนี้
    
    มิเคยมี....จะห่วงใย...ในเหตุผล
    
    เสียงจากใจ...คล้ายดรุณน้อย...คอยอ้อนตน
    
    ฟังใจตน...ค้นคำนับ...รับใจตัว
    
       @.....เป็นกวี...เสียงจากใจ...ใยไม่เคารพ....?
    
    จะหวังพบ....ผู้วิเศษ...มันน่าหัวว..!
    
    คำของใจ...เขียนจากใจ...ใช่เมามัว
    
    ขอบคุณตัว...ขอบคุณใจ...จะได้ดี
    
    ตอบกลอนอินดีเพ้นเด้นท์ ดินสอ  จ๋า
    
    กรุงเทพฯนาครกวีคอนโด
    
    ฉันปลูกต้นไม้ใบเริงร่า
    
    กลางแดดจ้า..กลางฟ้า..ระเบียงสูง
    
    ย้ายกระถาง..วางชิดกำแพง..แหล่งจัดจูง
    
    ลมเยี่ยงยูง..เย้าไม้โยก..โกรกแกว่งใบ(๑ )
    
    
    ต้นตรงขึ้นโด๋เด๋.เก๋ดั่งปาล์ม
    
    แท้เป็นใบ**หมากผู้หมากเมีย**งาม..ยื่นข้ามไหล่
    
    อีก.*ดวงนฤมล* ต้นอวบงาม..หนามรอบไซร้
    
    ยอดแจ่มใสดอกเด่นดวง..พุ่มพวงงาม..(๒ )
    
    
    มองลมต่ำ..พบงามล้ำ..ว่านใบสวย
    
    ชื่อร่ำรวย**โพธิ์เงินโพธิ์ทอง**คล้อง รวยสยาม
    
    ต้นใบหนาค่าสีชัด..ตัดฟ้าคราม
    
    เส้นเหลืองแดง..พาดอร่าม..ตามเส้นใบ( ๓)
    
    
    สวรรค์น้อยของเรา..ในเมืองหลวง
    
    ปลูกพฤกษ์พวง..ช่อผกา..ท้าลมไสว
    
    หนีน้ำท่วม..ทาบเต็มทุ่ง..มุ่งถิ่นใน
    
    พักอาศัย..กลางฟ้าสูง..ฝูงดอยเมือง(๔ )
    
    
    เป็นคนดอย  ภูสูงสล้าง	กลางเมืองหลวง
    
    ยังคิดห่วง..	ใบเขียวสะบัด	สะพัดแกมเหลือง
    
    ต้นท้าลม	ท้าแดดจ้า	แจ่มฟ้าประเทือง
    
    มลังเมลือง	กรุงเทพฯนาคร***กวีคอนโด***(๕ )
    
    
    เริ่มเขียน ๒๑ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๔๖
    กล่อมเกลาจบตามใจปราถนา 
    คืนวันศุกร์ ที่ ๒ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๔๗
    ๒๓:๐๐ นาฬิกา
    
    ทิกิ_tiki กวีคอนโด
    
    
    
    
    ฉันปลูกต้นไม้ใบเริงร่า
    
    กลางแดดจ้า..กลางฟ้า..ระเบียงสูง
    
    ย้ายกระถาง..วางชิดกำแพง..แต่งตัดจูง
    
    ลมเยี่ยงยูง..เย้าไม้โยก..โกรกแกว่งใบ(๑ )
    
    อันนี้เพิ่งลงใหม่ค่ะ
    
    
    นอนดึกเสมอมาเวลาน้อย
    จึงต้องคอยแอบดูในยามดึก
    อ่านกลอนไทยแล้วค่อนข้างจะคักคึก
    ให้รู้สึกสนุกสนานงานกลางคืน
    
    
    
    
    สวัสดีปีใหม่ 2547 อีกครั้งนะคะ
    
    
    
     ฉันปลูกต้นไม้ใบเริงร่า
    
    กลางแดดจ้า..กลางฟ้า..ระเบียงสูง
    
    ย้ายกระถาง..วางชิดกำแพง..แต่งตัดจูง
    
    ลมเยี่ยงยูง..เย้าไม้โยก..โกรกแกว่งใบ(๑ )  
    
    
    ต้นตรงขึ้นโด๋เด๋.เก๋ดั่งปาล์ม
    
    แท้เป็นใบ**หมากผู้หมากเมีย**งาม..ยื่นข้ามไหล่
    
    อีก.*ดวงนฤมล* ต้นอวบงาม..หนามรอบไซร้
    
    ยอดแจ่มใสดอกเด่นดวง..พุ่มพวงงาม..(๒ )  
    
    
      มองลงต่ำ..พบงามล้ำ..ว่านใบสวย
    
    ชื่อร่ำรวย**โพธิ์เงินโพธิ์ทอง**คล้อง รวยสยาม
    
    ต้นใบหนาค่าสีชัด..ตัดฟ้าคราม
    
    เส้นเหลืองแดง..พาดอร่าม..ตามเส้นใบ( ๓)       
    
    
      สวรรค์น้อยของเรา..ในเมืองหลวง
    
    ปลูกพฤกษ์พวง..ช่อผกา..ท้าลมไสว
    
    หนีน้ำท่วม..ทาบเต็มทุ่ง..มุ่งถิ่นใน
    
    พักอาศัย..กลางฟ้าสูง..ฝูงดอยเมือง(๔ )       
    
    
       เป็นคนดอย  ภูสูงสล้าง	กลางเมืองหลวง
    
    ยังคิดห่วง..	ใบเขียวสะบัด	สะพัดแกมเหลือง
    
    ต้นท้าลม	ท้าแดดจ้า	แจ่มฟ้าประเทือง
    
    มลังเมลือง	กรุงเทพฯนาคร***กวีคอนโด***(๕ )
        
       
    เริ่มเขียน ๒๑ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๔๖
    กล่อมเกลาจบตามใจปราถนา 
    คืนวันศุกร์ ที่ ๒ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๔๗
    ๒๓:๐๐ นาฬิกา
    
    ทิกิ_tiki กวีคอนโด
    
    นอนดึกเสมอมาเวลาน้อย
    จึงต้องคอยแอบดูในยามดึก
    อ่านกลอนไทยแล้วค่อนข้างจะคักคึก
    ให้รู้สึกสนุกสนานงานกลางคืน
    
    
    
     ฉันปลูกต้นไม้ใบเริงร่า
    
    กลางแดดจ้า..กลางฟ้า..ระเบียงสูง
    
    ย้ายกระถาง..วางชิดกำแพง..แต่งตัดจูง
    
    ลมเยี่ยงยูง..เย้าไม้โยก..โกรกแกว่งใบ(๑ )  
    
    
    ทิกิ_tiki กวีคอนโด
    นอนดึกเสมอมาเวลาน้อย
    จึงต้องคอยแอบดูในยามดึก
    อ่านกลอนไทยแล้วค่อนข้างจะคักคึก
    ให้รู้สึกสนุกสนานงานกลางคืน
    
    
    
    คัดมาจากกลอนตัวเองมาให้อ่านเหมือนกันค่ะ อิอิ
    นกขมิ้นน่ารักดีนะ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    3 มกราคม 2547 20:08 น. - comment id 197371

    เจ้านกขมิ้น
    จะบินไปไหน
    ไปที่แห่งใด
    บอกหน่อยได้ไหมเจ้านกขมิ้น
    
    *-*แวะมาทักทายค่ะ*-*

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน