ท้องฟ้ากว้าง ช่างสกาว ดาวใหญ่น้อย งามชดช้อย พลอยนภา- ภาสวยสม อีกละออง ของน้ำค้าง พร่างพรูพรม หนาวยามลม พัดพริ้ว หวิวฤาทัย รักเร่กรุ่น ละมุนหอม พร้อมรักเล่ห์ เราว้าเหว่ เอกา ท้าเดือนใส ณ ราตรี นี้ร้าง ห่างนางไกล มองออกไป ในเวหาศ ขาดสุนทรีย์ นิยามศัพท์ นภาภา=นภา+อาภา พลอยนภา=ดวงดาว ข้อมูลดอกรักเร่; http://flowersandherbs.cscoms.com/flower/content/ff149.htm หมายเหตุ ภาพประกอบด้านบน ไม่เกี่ยวกะเนื้อหาในกลอน จริงๆนะ ให้ดูดอกรักเร่เฉยๆ
22 กันยายน 2555 15:45 น. - comment id 167319
ขอบคุณค่ะ
14 ธันวาคม 2546 13:53 น. - comment id 191032
:) ดอกรักเร่เร่รักร้างให้เหงาจิต |NdEpEndEnT
14 ธันวาคม 2546 16:29 น. - comment id 191112
รักเร่อยู่ใกล้รัก ด้วยจิตภักดิ์รักมีให้ รักเร่ไม่เร่ใจ เพราะนั่นไงภาพของคุณ *-*ไพเราะมากเลยค่ะ แหมภาพประกอบสวยงาม ดอกรักเร่สวยงามไม่พอ ข้างดอกรักเร่สวยงามยิ่งกว่าค่ะ อิ อิ (ภาพฟ้องแล้วค่ะ งานนี้รักไม่เร่แล้วนะ อิ อิ)*-*
14 ธันวาคม 2546 16:50 น. - comment id 191132
:-)
14 ธันวาคม 2546 20:12 น. - comment id 191208
ถ้าตบมือ แล้วคุณได้ยิน ตบให้ฟังและ แต่งได้เพราะนะครับ ทามมัยต้องกลอน 2 บท หล่ะ 3 บท ไม่ได้เหรอ อิอิ **มาทักทายครับ**