ยามแดดรอนอ่อนแรงสาดแสงส่อง เหล่าพวกพ้องผองนกเริ่มผกผิน บ้างโผมาหาสู่ก่อนกรูบิน ต่างหวงถิ่นหากินไปในพงพี นกปรอดพลอดกันพลันเกาะคู่ ผงกหงอนชูดูเด่นเป็นสักขี ส่งเสียงแจ้วแจ๋วหวานกังวานดี สวยเต็มที่ขจีเขียวยามเหลียวดู หางรำดำคลำหาหน้าพิกล ไต่ซุกซนค้นหนอนซอกซอนสู่ ส่วนมุ่นรกนกอีแพรดแผดเสียงสู้ กะรางอยู่หมู่เหล่าเฝ้าระวัง นิลตวามาเดี่ยวเที่ยวหลบซ่อน ปีกลายย้อนร่อนมาทั้งหน้าหลัง ฉันยกกล้องส่องดูอยู่ลำพัง ยืนเดินนั่งยังสนุกสุขไม่ลืม
นกตะวัน 26 ต.ค. 2546 18:36 น. - ID 40580 
1062
3
0
26 ตุลาคม 2546 18:52 น. - comment id 176380
หน้าส่วนตัว
นกตะวันชอบดูนกเหรอครับ
...สกุณาเสียงหวานผ่านวายุ
...บรรเลงคุกล่อมเกลี้ยเคลียสวรรค์
...เจือเจื้อยแจ้วแว่วหวานนานนิรันดร์
...โผผกผันผินร่อนย้อนสุรีย์
ชอบชมนกเหมือนกันครับ รู้สึกอิจฉาจังนะครับ ได้ไปเที่ยวหลายที่มาก
26 ตุลาคม 2546 18:58 น. - comment id 176383
นกน้อยแสนน่ารักเป็นนักหนา ยิ่งได้ดูด้วยตาหรือว่าเห็น ก็พาใจเป็นสุขทุกข์เช้าเย็น คงดั่งเช่นคุณนกตะวัน ***สวัสดีค่ะ ผู้หญิงไร้เงาคิดถึงกลอนของคุณมากเลยนะค่ะ ช่วงที่หายไป แต่ตอนนี้กลับมาได้อ่านความสดใสของธรรมชาติ รู้สึกดีใจจังเลยค่ะกลอนคุณยังไพเราะเหมือนเดิมนะค่ะ***
26 ตุลาคม 2546 19:31 น. - comment id 176407
ขอบคุณ คุณหมึกมรกต และคุณผู้หญิงไร้เงา มากๆเลยครับ ที่ติดตามบทกวีของผมมาโดยตลอด แต่ไปเที่ยวคราวนี้ไม่มีภาพมาฝากนะครับ เพราะผมไม่ได้ถ่ายรูป จึงต้องใช้ตัวอักษรบรรยายภาพมาฝาก หวังว่าคงไม่เบื่อเสียก่อน
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
