เรือตังเกเร่มาเข้าหาฝั่ง แล่นลำพังยังเห็นรอบเส้นขอบฟ้า ดวงตะวันนั้นแดงกล่ำฉ่ำนัยน์ตา ผุดขึ้นมาคราเช้าตรู่อยู่ลิบลิ่ว ลมทะเลเทซัดพัดสู่ฝั่ง ยากฉุดรั้งยังไม่เบื่อเรือแล่นฉิว เกลียวคลื่นขาวยาวไกลไปเป็นทิว เมื่อเรือลิ่วฉิวลัดตัดนที ครั้นเรือคล้อยลอยใกล้ลำใหญ่มาก มีปลาฝากมากล้นจนเต็มปรี่ ไต้ก๋งยิ้มอิ่มใจได้ปลาดี ลูกเรือนี้มีแต่สุขสนุกสบาย พอถึงท่าแม่ค้ารอขอคิวซื้อ ต่างแย่งยื้อเลือกรื้อปลาเอามาขาย แล้วนางนวลล้วนบินรอขอปลาตาย ทิ้งเรียงรายชายทะเลเร่โฉบกิน
นกตะวัน 12 ก.ย. 2546 18:21 น. - ID 38909 
725
3
0
12 กันยายน 2546 22:54 น. - comment id 167389
หน้าส่วนตัว
เฮ้อน่ารักซะไม่มีนี้กระไรใจนกตะวัน
เป็นเวลาคนหาปลามาสู่ฝั่ง
คลื่นกระทั่งกระทบกระแทกแบกมาหา
ด้วยรักดอกบอกฝากบ้านแต่นานมา
พอถึงท่าโดดขึ้นได้ไปตัวปลิว
13 กันยายน 2546 00:49 น. - comment id 167434
เมื่อได้อ่านกลอนของคุณนกตะวัน ทำให้ผู้หญิงไร้เงานั้นเกิดอิจฉา เพราะอ่านแล้วทุกบทที่แต่งมา มีชีวิตชีวาช่างเลิศหนาอิจฉาจัง ***แหมผู้หญิงไร้เงาเริ่มอิจฉาคุณนกตะวันแล้วซิค่ะ อิ อิ ได้ไปสถานที่สวยงามทุกแห่งเลย แล้วอย่างนี้ไม่ทราบว่าไปครบ 76 จังหวัดหรือยังค่ะ ยังไงก็ขอให้เดินทางไปทุกกทีโดยสวัสดิภาพนะค่ะ***
13 กันยายน 2546 08:16 น. - comment id 167458
ขอบคุณครับรับพรนี้ช่างดีเลิศ พรประเสริฐเลิศนี้ดีนักหนา คงคุ้มครองป้องภัยได้ทุกครา ยามทัศนามาทุกแห่งทั่วแหล่งไทย ยังไปไม่ครบ 76 จังหวัดหรอกครับ ส่วนใหญ่ที่ออกไป มักจะไปชมนก ชมธรรมชาติ เสียมากกว่า และไปทำงานด้วยครับ อย่างเดือนนี้ ต้องลงไปชุมพรตอนปลายเดือน เพื่อไปอบรมการดูนกให้ชาวชุมพร และเดือนตุลาคมต้องลงไปจัดงานเทศกาลนับเหยี่ยวอีก แต่มักมีโอกาสได้ชมชีวิตความเป็นอยู่ของผู้คนเสมอ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
