มองท้องฟ้านภางามยามเย็นย่ำ แสงแดดฉ่ำร่ำไรใกล้ลาแล้ว เหล่านกยางต่างกลับบินสลับแนว เรียงเป็นแถวแน่วแน่แลลับไม้ ปุยเมฆขาวสกาวเด่นเห็นแต้มฟ้า ดาษดามาใกล้ลอยไปไหน ยังคงเลื่อนเคลื่อนจากจำพรากไกล เมื่อแสงใสใกล้พลบส่องสบพลัน ยอดมะพร้าวคราวไหวลมไกวพัด ใบสะบัดปัดพลิ้วปลิวอยู่นั่น ทาบท้องฟ้าคราเมฆน้อยลอยมาทัน แดนฟ้านั้นเย็นวันนี้สวยดีจริง ดวงตะวันพลันพลบหลบลับฟ้า ท้องนภาครานี้สีแดงสิง ทิวไม้เห็นเป็นเงาเฝ้าแอบอิง ทาบพักพิงผืนฟ้าก่อนลาเลือน