ยามเมื่อแสงสุริยันสาดแสงส่อง สกุณาพาขับร้องทำนองสวรรค์ พฤกษชาติดาดาษมะลิวัลย์ ขจีพรรณงามเขตนิเวศไพรี คชสารต่างพาคว้ากล้วยอ้อย วานรน้อยห้อยโหนโยนตาหยี หมู่มัจฉาเวียนว่ายสายนที ภุมรีชมหมู่ไม้ไปทั่วกาล ธรรมชาติวาดขอบฟ้าไม่สิ้นสุด ธรรมชาติวาดสมุทรอันไพศาล วาดแผ่นดินกลิ่นทรายป้ายลำธาร คือความงามมหาศาลธรรมชาติไทย
24 สิงหาคม 2546 00:43 น. - comment id 162441
ชื่นชมสุนทรีย์ วนาลีสะอ้านตา เมฆขาวพราวบนฟ้า สกุณาก็รำพรรณ ดอกไม้ป่าสีม่วงอ่อน ชูช่ออ้อนอวดตะวัน ทิวสนที่ลดหลั่น ตะลึงตาช่างน่ามอง ไพรพฤกษ์สงบนัก ให้ใจพักช่วยปกป้อง ยามเหนือยช่วยประคอง นิ่งสงบในโลกงาม +++++++++++++++++++ แต่งเก่งจัง จิงๆ
24 สิงหาคม 2546 01:35 น. - comment id 162463
ธรรมชาติวาดขอบฟ้าไม่สิ้นสุด ธรรมชาติช่างพิสุทธิ์สุดสดใส ธรรมชาติวาดป่าเขาลำเนาไพร ที่ทำให้ใคร ๆ ได้ชื่นชม ***เป็นกลอนที่ไพเราะมาก ๆๆๆ ค่ะ***
24 สิงหาคม 2546 09:33 น. - comment id 162506
( ^__^ )
24 สิงหาคม 2546 19:35 น. - comment id 162606
โดนบังคับให้เม้นง่ะ อุอุ ก้อใช้ได้อ่ะ เพราะดี
24 สิงหาคม 2546 19:43 น. - comment id 162610
ขอบคุณทุกคนที่มาคอมเมนต์กันนะครับ กลอนของไอดาโฮเพราะกว่ากลอนผมอีก(ยอมไม่ได้ๆ...)...555
24 สิงหาคม 2546 22:23 น. - comment id 162645
มาร่วมชื่นชมสุนทรีย์ด้วยคนค่ะ แต่งได้เก่งจริง ๆ เลยค่ะ :)
24 สิงหาคม 2546 23:46 น. - comment id 162678
เธอนั้นหรือคือธรรมชาตินักวาดรูป โปรยมนตร์จูบลูบไล้ใส่สีสิง จิตรเอกเสกสรรค์ช่วยสวยสรรพสิ่ง งดงามยิ่งทุกสิ่งอันฉันรักเธอ จาก ธรรมชาติ...เธอคือจิตรกรเอก แด่น้องเรือใบครับผม