เย็นลม เย็นใจ

ม้าก้านกล้วย

ยามเมื่อลมเย็นโชยโรยระบาย
เหมือนมีสายแพรบางกางกั้นร้อน
พรมละอองของอณูหมู่เกสร
ที่ปลิวว่อนลอยตามยามลมแรง
ยืนอยู่กลางทุ่งกว้างกลางวิเวก
มีมนต์เสกให้จิตจับสดับแจ้ง
รู้สำนึกตรึกสำเนียงเพียงสำแดง
ลมผ่อนแรงร้ายร้าวผ่าวผ่อนคลาย
ย่ำย่างเท่าเปล่าเปลือยไปเรื่อยล่อง
น้ำเหนือนองในนาธาราสาย
พืดพุ่มแพแพงพวยช่วยพัดพาย
ลอยละลานสานสาหร่ายเป็นสายสวย
แดดจะแรงเพียงไรไม่แรงร้อน
ลมจะผ่อนไออ่อนเพื่อผ่อนช่วย
ได้แต่แสงแรงหรูดูสำรวย
สะท้อนคลื่นอื่นอำนวยไปด้วยกัน
จึงราวหว่านเกล็ดเพ็ชรเกล็ดมณี
ลงบนน่านนทีหลากสีสัน
วะวับวามตามจังหวะระลอกหลั่น
ธารสวรรค์ใดหนอชลอมา
ยามเมื่อเย็นลมแผ่วแล้วเพลิดเพลิน
ยามเมื่อเดินลุยคลื่นชื่นหนักหนา
ยามเมื่อมองไปได้ไกลสุดสายตา
ยามอุราล้าอ่อนได้ผ่อนคลาย

(ม้าก้านกล้วย)				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    19 สิงหาคม 2546 23:45 น. - comment id 161352

    เป็นบรรยากาศที่น่าสัมผัสมาก ๆ เลยค่ะ
  • jessie

    20 สิงหาคม 2546 00:51 น. - comment id 161387

    ผู้หญิงไร้เงาคะ  ลองไปที่สวนลุมนะคะ  ตอนเวลาเย็นๆ  นั่งถีบเรือถีบเล่นดูนะคะ  บรรยากาศแบบนั้นมีจริงๆค่ะ  ^__^

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน