สุขตา

นกตะวัน


ฤดูหนาวคราวนั้นฉันเยือนถิ่น		
นางนวลบินโผผินไปไร้พฤกษา
เรียกกันดีชื่อมีขานสะพานสุขตา		
ทุกคนมาพากันชมสุขสมใจ
เขาแย่งซื้อถือกากหมูดูดีแท้			
นกกินแน่เผื่อแผ่โยนโผนเข้าใส่
ต่างแย่งชิ้นกินกากหมูเป็นหมู่ไป		
ล้วนกลุ่มใหญ่ใช่นางนวลบินรวนมา
ครั้นหิวข้าวเดินก้าวไปให้สุดทาง		
อาคารหว่างกลางทะเลฉันเร่หา
ภัตตาคารอาหารดีมีราคา			
แสนคุ้มค่าหากินทีมีนกชม
ยามตะวันพลันพลบบรรจบน้ำ			
แสงทองฉ่ำสวยล้ำมากฉากสุขสม
ฉันเหม่อมองจ้องไปได้อารมณ์			
นางนวลก้มชมสุขตาลาตะวัน				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน