แสนเพลิดเพลินเจริญใจเมื่อได้เห็น น้ำกระเซ็นเร้นไหลในไพรสัณฑ์ หลั่งลัดเลาะเซาะหินบิ่นนานวัน ทุกก้อนนั้นมันมนจนกลมเกลา หินบางก้อนย้อนเอียงเฉียงแช่น้ำ ตะไคร่คล้ำช้ำเชียวเขียวครึ้มเข้า เหล่ามัจฉาปลาน้อยคอยเล็มเอา หลบซ่อนเจ่าเฝ้าหินกินตะไคร่ แต่บางก้อนซ้อนนาบทาบกระทบ ดั่งคาคบสบหินดินซ่อนใส่ จึงกำเนิดเกิดเฟินเจริญไว้ เขียวสดใสใบสะอาดน้ำสาดพรม ฉันเหม่อมองจ้องดูอยู่จนนาน ใจเบิกบานสราญไปให้สุขสม อยากให้ใจได้ดั่งหินน้ำรินพรม น้ำใจบ่มพรมจากใจใครทุกคน
นกตะวัน 7 ก.ค. 2546 19:29 น. - ID 36256 
569
1
0
7 กรกฎาคม 2546 20:01 น. - comment id 152599
very very good form Usa
7 กรกฎาคม 2546 23:26 น. - comment id 152645
ไพเราะมากค่ะ
8 กรกฎาคม 2546 10:34 น. - comment id 152680
บทนี้จบได้สวยงามมากเลยค่ะ น่ารักมากโดยเฉพาะสองวรรคสุดท้าย ความหมายดีมากเลย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
