ช่างมืดฟ้ามัวฝนลมบนล่อง เกิดเสียงก้องเกริกหล้าเวหาหาว เลื่อมแสงสีอัสนีมีลางคราว ดุดันราวเข้าข่มให้ตรมใจ ลมรำเพยเคยเย็นดังเช่นก่อน มายอกย้อนพัดโบกวิโยคใส่ ให้หนาวเนื้อเหน็บนักปักทรวงใน โอ้เหตุใดคล้ายคลึงคะนึงครวญ ต้นไม้น้อยพลอยพลิ้วลมลิ่วล่อง ยามเพ่งมองตรอมตรมเมื่อลมหวน ลู่โอนเอนเห็นแอบอิงแนบมวล- แมกไม้ล้วนรวมเหล่าคราวลมแรง ที่ดอกบานพลันร่วงเป็นห่วงนัก ลมทายทักเพียงนี้มีเลศแฝง ฤๅหมายโค่นมุ่งข่มด้วยลมแรง ให้เปลี่ยนแปลงเป็นไปดังตายพราย* ที่โปรยปลิวลิ่วฟ้าจากลาต้น ต่างระคนดั่งแปลกผิดแผกหาย พเนจรร่อนเคียงเคล้าเรียงราย จักพลัดหายพรากร้างเหินห่างไป โอ้บุบผาพฤกษาสะคราญเจ้า ก่อนหลงเฝ้ายลยวนให้ชวนใคร่ ชมกลีบงามยามกรุ่นละมุนใจ ให้ฝันใฝ่หมายดอมมุ่งหอมนาน ยามลมโกรกกรรโชกกรากมาพรากแล้ว คงคลาดแคล้วลอยคว้างช่างหักหาญ ฤๅปล่อยใจให้ลอยชะรอยทะยาน กลีบเบ่งบานโบยบินสิ้นอาลัย อยากทักท้วงหวงห้ามยามเจ้าพลิ้ว เริงละลิ่วล้อลมภิรมย์ไฉน ยากหวงแหนแน่นนักปักหทัย ยามเจ้าไกลใจคร่ำระกำเกิน ฯ
อัลมิตรา 2 มิ.ย. 2546 21:19 น. - ID 34746 
1092
9
0
3 มิถุนายน 2546 06:52 น. - comment id 142716
ลมรำเพยเอ่ยอ้อนสะท้อนจิต ลมพายุความคิดสะท้านไหว หยุดนิ่งงันแต่สะท้านทั้งพฤกไพร วูบหวาบไหวใจสั่นพรั่นฤดี ลมเสเพลอุกอาจประกาศก้อง คึกคะนองโมโหทำโทสี โถมทำลายพฤกไพรมิใยดี ลมเช่นนี้ทำลายล้างอย่างเลือดเย็น เป็นห่วงนักดอกไม้มาลีสวย ลมพายุพุ่งพวยเข้าขู่เข็ญ กลีบบางบางมิสะพรั่งดั่งที่เป็น ความร่มเย็นกลับคุกรุ่นเป็นรุนแรง พายุ พายุ ดุดันสะท้านหนัก โหมโหมโหม ทะลักมักแอบแฝง จิตใจคนผันแปรและเปลี่ยนแปลง เป็นพายุทิ่มแทงเสทือนทรวง
3 มิถุนายน 2546 10:22 น. - comment id 142741
มองเห็นความรุนแรงและหนักหน่วง ของพายุได้อย่างชัดเจนครับ แต่บางทีพายุในหัวใจเรา มันหนักยิ่งกว่า ลมฟ้าลมฝนเสียอีก...เวลาพัดทีไร หัวใจกระเชิงกระจาย ชื่นชมครับ
3 มิถุนายน 2546 20:12 น. - comment id 142896
พายุอะไรจะแรงเท่าพายุอารม T-T ปั่นที หัวแทบขาด
3 มิถุนายน 2546 22:08 น. - comment id 142925
พ้อแจมพ้อ ลมรำพึง ถึงรัก พักจากใจ ลมรำพัน หวนไห้ พักจากฝัน ลมคร่ำครวญ ห่วงหา วิลาวัลย์ ลมไพรสันณ์ สนเขา หนาวร้าวทรวง ท้อแรงลม ท้อนัก หักใจลง ท้อทอดปลง วายวาง ร่างติดบ่วง ท้อดอกรัก โรยหาย กลีบหลุดล่วง พ้อใจเจ้า ไม่ห่วง อาลัยเลย เขียนต่อคงวายแนะแท้อิอิ
3 มิถุนายน 2546 23:46 น. - comment id 142941
งามคำ งามอักษร .. :) ขอบคุณมากค่ะ คุณส่องหล้า คุณลำน้ำน่าน คุณนักเดินทาง และคุณน้ำ
4 มิถุนายน 2546 13:42 น. - comment id 143041
เห็นด้วยกับคุณลำน้ำน่านและคุณนักเดินทางจัง พายุอะไรจะแรงเท่าพายุอารมณ์คงไม่มีใช่ไหมค่ะ แวะมาทักทายค่ะ
7 มิถุนายน 2546 16:13 น. - comment id 143771
ลมจากปากเกรียวกรูริมหูเข้า สะเทือนขวัญสั่นเทาเหงื่อกาฬไหล สดับฟังยั้งหยุดให้พูดไป อย่าใส่ใจคำป้อยอผู้ขอรัก เสกสรรค์มากล่าวได้สารพัด จะรับฟังได้แค่ไหนละลมปาก
7 มิถุนายน 2546 21:38 น. - comment id 143848
คุณฤกษ์ค่ะ กล่าวได้ถูกต้องเลย ใครจะรู้ใจชายมากไปกว่าผู้ชายละคะ จริงมั๊ยเอ่ย ..
7 มิถุนายน 2546 23:26 น. - comment id 143882
...จึงขอพ้อต่อถึงใครซึ่งห่วง ฉันเฝ้าหวงผูกพันกระสันหา นับวันชื่นคืนรับการกลับมา คำต่อว่าเลิกทำขอพร่ำวอน... ..............สวัสดีครับ..............
8 มิถุนายน 2546 13:09 น. - comment id 143964
อื้อ ...เห็นเขียนตอบมาเป็นชุดเลย http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_34936.php
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
