วิบวิบริ้ว ระยิบ ดุจน้ำทิพย์ เพ่งเพ่งพิศ ค้างแอบ แนบชิดใส สวยสวยสว่าง รุ่งสาง สุดวิไล เกี่ยวเกี่ยวใจ น้ำฟ้า สู่เมืองแมน หยดน้อยน้อย หยอดย้อย ไว้กลางใจ หมู่พฤกษา ใสใส ชื่นชื้นแสน เปรียบหิ่งห้อย แม้นค่อย ละห้อยแรง จ้อยจ้อยแสง ร้อยรวม ใจใครใคร รวีสาง สาดแสง มาระล้า ไอระเหย อุรา เฝ้าหลงใหล ได้ชะล้าง โศกบ้าง ทุกหมดไป ด้วยหัวใจ ละลาย มะลายเลย ค่ำคืนมืด ดึกหนาว ร้าวทรวงใน เธอมาใฝ่ พรมพร่ำ ก่อนสางเสมอ เย็นเย็นสุข ใกล้แจ้ง หายไม่เจอ หรือใจเธอ รังเกียจ จึงจากไกล
29 พฤษภาคม 2546 22:42 น. - comment id 141651
อ่านกลอนท่านม้าก้านกล้วยทีไรมือคันทุกทีมีมนต์จริงจริงครับท่านขอบคุณจากใจ
29 พฤษภาคม 2546 22:53 น. - comment id 141660
จริง จริง น๊า น้ำเนี่ย ว่าจะไม่สนใจแล้ว เพราะไม่ค่อยเคร่งครัดเรื่องการสำผัสซักเท่าไหร่ แต่ แอบอ่านมาหลายบทแล้ว อดไม่ได้ ก็กลอนของน้ำเนี่ย(เรียกกลอนได้ป่าวหว่า มันไม่สัมผัสอ่ะ) คำล้นหลากซะเหลือเกิน ไล่ลื่นพริ้วพร่ามท่ามกลางความหลั่นหลากราวน้ำไหลจากผาสูง มุ่งมาตกเรี่ยเกลี่ยบนพื้นเปียกเป้นปื้นชื่นเป็นแนว อ่านแล้วอิ่มประพริมใจรู้สึกได้ว่าฉ่ำเย็น
29 พฤษภาคม 2546 23:12 น. - comment id 141664
คือเสน่ห์ของพี่น้ำเขาละ สุภาพสตรีติดกรอเลย
30 พฤษภาคม 2546 00:04 น. - comment id 141670
ขอบพระคุณ ขอบพระทัย ขอบใจ 3ขอบให้2ท่าน ท่านม้าก้านกล้วยแลท่านฤกษ์ สัญญาจะรีบเรียนแก้สำผัสให้สำเร็จครับขอบคุณท่านจากใจนิ
30 พฤษภาคม 2546 02:16 น. - comment id 141700
เป็นคนเดียวที่เกี่ยวใจด้วยกลอนไม่สัมผัสนี่แหละ..นะ พี่ว่าของทุกสิ่งต้องผ่านวัยวันฝันใฝ่จะเรียนรู้ใจจะซึ้งทราบเอง ยังไงๆก็ยังมีใจพิสุทธิ์ใสสวยก็แล้วกัน
30 พฤษภาคม 2546 06:12 น. - comment id 141712
เรน ชอบ บทกลอน..ของพี่น้ำ.. อ่าน..ทุกครั้ง.. เรน สดชื่น..ทุกที.. จริงๆนะ.. หลากหลาย.. ที่เรนชอบ.. ไม่เหมือนใคร.. ไพเราะ.. แปลก.. กวน..ๆ.. น่ารัก ด้วยจิค่ะ.. อิอิอิ.. เรน..แว๊ปป.
30 พฤษภาคม 2546 08:16 น. - comment id 141720
งามแท้มิตรกลอนของน้ำคุณพุดพัดชาแลน้องเรนจอมซนและเรียนยากไหมเทอมนี้
30 พฤษภาคม 2546 09:41 น. - comment id 141733
อ่านกลอนคุณน้ำก็รู้สึกว่าเป็นแบบฉบับของตัวเองเช่นกันครับ อ่านหลาย ๆ บทก็รู้สึกได้ว่า คำมันพราพรายและเต็มๆ ดีครับ ดีเสียอีกจะได้อ่านที่แปลกๆ ตาออกไปบ้างครับ
30 พฤษภาคม 2546 10:52 น. - comment id 141758
เย็น ๆ สุขใกล้แจ้งต้องจากจร ด้วยว่าใจงามงอมสุดอ่อนไหว กลัวเหลือเกินกลัวคุณน้ำจะห่างไกล เลยรีบไปก่อนคุณน้ำจะห่างเลย ***รู้ว่าคุณน้ำจะไปเลยขอตัดหน้าเท่านั้นแหละค่ะ อิ อิ แวะมาทักทายค่ะ***
30 พฤษภาคม 2546 15:00 น. - comment id 141849
พี่ น้ำ เ ขี ย น ก ล อ น ส ว ย จั ง เ ล ย ค่ ะ =^_________^=
1 มิถุนายน 2546 17:15 น. - comment id 142396
ชื่อน้ำ เขียนกลอนได้เหมือนน้ำเลยค่ะ พร่างพรูด้วยคำรินไหลไปเรือ่ยๆ
3 มิถุนายน 2546 12:37 น. - comment id 142761
ขออภัยหวัด2วันเลยตอบช้านิ คุณนักเดินทาง น้องแม่มดน้อย คุณผู้สาวไร้เหงา คุณลำน้ำน่าน ขอบคุณกำลังใจมิตรกลอนที่ให้ตลอดมาจะรักษาไว้ในทรวงและติดตามผลงานทุกท่านเช่นกันนิ น้ำใจใส จากมิตร ให้เช้าค่ำ เป็นคำย้ำ ให้อุ่น อกเหลือแสน นับวันล้น ท้นใจ สุดตอบแทน จารกลอนแฝง รักมิตร นิจนิรันทร์ ขอบคุณจากใจนิ
3 มิถุนายน 2546 13:55 น. - comment id 142781
กลอนคุณน้ำ...เหมือนสายน้ำ..ที่ไหลพรั่งพรู... มาให้กำลังใจค่ะ...