ตกตะลึง ตรึงตา เหมือนว่าเพลิง เลวเถลิง บนคบคา ผืนผาต่ำ จิตสนใจ ใยเปลวล้อม ช่างหอมล้ำ อวดอ้างอำ คำใด ไม่เทียบทัน กนกกลาย ลวดลาย วิไลโรจน์ โชนดั่งโชติ อัคคี เพราะสีสัน แสดเจ้าแสบ แปลบตา กว่าตะวัน หอมเจ้าหั่น บั่นใจ ให้ลืมตน จานเจ้าบาน เบ่งโบย โชยระริน จานเจ้ากลิ่น หอมยวน ชวนฉงน จานเจ้าสี แสบสัน อันร้อนรน จานเจ้าสวย เสียจน กมลหลง เพราะพฤกษา มาลี ที่เร้นหลอก เปลวแห่งดอก มาลี พิสูจน์ส่ง เปลวกลีบวาว ราวไฟ ไล่ลามลง เปลวปลดปลง เปลือยป่า มาเบ่งบาน งามเจ้าดอก ทองกวาว ราวแหล่งเพลิง เหมือนช้อนเชิง ฟาดฟ้อน ช่างอ่อนหวาน ประดับป่า เหมือนไฟป่า มารุกราน สีแสดสาด ฉาดฉาน ตระการนัก เจ้าสมญา เปลวไฟ ในแดงดอก เจ้าใบ้บอก ป่าแปลง จะแล้งหนัก เจ้าชูช่อ ล้อลมร้อน วอนให้รัก เจ้าตระหนัก ตระหนกจึง ตะลึงแล (ม้าก้านกล้วย)
ม้าก้านกล้วย 26 มี.ค. 2546 21:09 น. - ID 31280 
957
6
0
26 มีนาคม 2546 21:35 น. - comment id 119075
เค้าเรียกว่าสวย แบบโหด ๆ หรือเปล่า น้า.. .. แวะมาชมแบบอกสั่นขวัญแขวน..ชอบกล เจ้าชูช่อ ล้อลมร้อน วอนให้รัก เจ้าตระหนัก ตระหนกจึง ตะลึงแล
26 มีนาคม 2546 21:49 น. - comment id 119085
ชอบสัมผัสในแบบนี้จังเลยอ่านแล้วมันรื่นไหลไม่สะดุด คิดถึงพี่ม้าเสมอนะคะ
26 มีนาคม 2546 23:20 น. - comment id 119110
แต่งเก่งมากครับรื่นไหลดี
26 มีนาคม 2546 23:57 น. - comment id 119126
กลอนเพราะมากครับ รื่นไหล ดังไฟลามทุ่ง จริงๆ แล้วดอกจานน่าสงสารออกครับ ไม่ได้โหดร้ายหรอก.....
27 มีนาคม 2546 07:46 น. - comment id 119153
ดั่ง รอยเท้า มังกรมิมี ดั่ง ฤๅษี สันโดษมิเห็น ดั่ง เทพพนม พรมพรเย็น ดั่ง จารเย็น ดลใจนิรันดร์ นทท่านครู
27 มีนาคม 2546 07:49 น. - comment id 119154
ขอเก็บ กลท่าน ทุกกลอนแก้ว ให้เพลิดแพล้ว จำจรัส รัสมี ดลใจ ดลจิตร ดลฤดี กลอนกวี กลกลอน กลอนคำรน นทท่านครู
27 มีนาคม 2546 09:15 น. - comment id 119196
.....ชื่นชม น้า อีกคนค่ะ............
27 มีนาคม 2546 11:56 น. - comment id 119257
หน้าส่วนตัว
^*^
^*^
^*^....ชื่นชมจนหมดคําชมแย้วค่ะ...^*^
มานั่งอ่านแบบสงบเสงี่ยม
เลียนแบบมั่งก้อทํามะได้
โฮ เศร้าสะเทือนจาย
^*^......................^___^...................^*^
27 มีนาคม 2546 18:47 น. - comment id 119386
เพราะจังค่ะ ฟ้าสวยมาเยี่ยม/font> อิอิอิอิ.....................
27 มีนาคม 2546 18:48 น. - comment id 119387
ขอโทษ ไม่ได้ลบค่ะ แฮ่ๆๆๆ
27 มีนาคม 2546 22:25 น. - comment id 119462
เจ้าชูช่อล้อลมห่มราวป่า ชะม้อยตาชะแง้ชมพรมเต็มผืน ระดะแดงแรงร้อนฟ้อนดาษดื่น ราวพลิกฟื้นคืนโลกนี้ที่ผันแปรไม่แน่นอนมาสอนใจราวฤดู..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
