สีเอ๋ย สีชัง รักผืนหนัง ชังผืนเสื่อ เบื่อผืนผ้า คราทุกข์ใจ ไปทะเล ทุกเวลา ให้ผืนฟ้า อ้าโอบ อุ่นอบอวล เอาความชัง ฝังทราย ไว้ท้ายเกาะ หอบหัวเราะ โรยเกลือ ขึ้นเรือด่วน จากใจชาย ผู้น่าชัง ทั้งเรรวน มอบน้องนวล บ้านหนองมน คนนั้นเอย ฯ
10 มีนาคม 2546 21:01 น. - comment id 113635
เพราะครับ
10 มีนาคม 2546 21:40 น. - comment id 113645
ถ้าเป็นสาวคนนั้น.. จาไม่รับอ่ะ...ก็แหม ๆๆๆ ----จากใจชาย ผู้น่าชัง ทั้งเรรวน ----มอบน้องนวล บ้านหนองมน คนนั้นเอย ฯ โชคดีของแจมมังค่ะ อิอิ..แวะมาแซวน่า
11 มีนาคม 2546 05:59 น. - comment id 113684
สั้นๆแต่ได้อารมย์ลึกซึ้งดีครับท่านอาจารย์
11 มีนาคม 2546 12:50 น. - comment id 113771
^*^ ^*^ ^*^..โถ..โถ ท่านพี่.แนทตี้มาปลอบขวัญ..^*^ ใครมิรัก..แนทตี้รักเท่าผืนหนัง ใครมิชัง..แนทตี้ชังเท่าผืนเสื่อ ใครมิเบื่อ...แนทตี้เบื่อเท่าผืนฟ้า ^*^..................^___^....................^*^ รีบจุดธูปคุกเข่าสาบานเลยดีกว่า ถ้าแนทตี้โกหก.. ขอให้ฟ้าผ่าาา หลังคาบ้านคนอื่นน จึ๊ยส์.. ^*^......................0...0........................^*^
11 มีนาคม 2546 13:57 น. - comment id 113790
เป็น เพราะดี ค่ะ แต่เข้าใจยากจัง ........ ผู้ชาย..เรรวน.... !!!! น่าชัง...เท่าผืนเสื่อ ........ อ่า....ไม่ได้หมายถึงอาจารย์นะคะ แต่หมายถึง ผู้ชายเรรวน... บางคน.....ง่ะ ............ hee...hee....hee
13 มีนาคม 2546 19:46 น. - comment id 114522
ขออนุญาติ แจมครับ ถึงน้องชัง..ยังยืนรัก..จักมิจาก รักยามยาก..พรากพลัด..พาใจหาย หวงห่วงน้อง..จวบวาย..สิ้นมลาย ยังมิคราย...ขอเยือน...ถิ่นน้องงาม
25 มีนาคม 2546 15:47 น. - comment id 118633
อ่านแล้วอยากกินข้าวหลามหนองมลเลย (เกี่ยวมั๊ยเนี่ย) แต่ภาพบรรยากาศดูแล้วเหงาๆจัง
25 มีนาคม 2546 16:24 น. - comment id 118643
ใจชายว่ารวนเร หากทะเลนั้นยิ่งกว่า แต่ใจหญิงเกินคณนา เรรวนกว่าท้องทะเล *^___________^* ขอบคุณคุณแจมครับ
28 มีนาคม 2546 13:53 น. - comment id 119631
ทะเลใจใครหยั่งถึง มองให้ซึ้งนั้นสดใส บริสุทธิ์ด้วยดวงใจ ฝากมอบให้ใครเคียงครอง...ฯ สวยด้วยภาษา..และภาพค่ะ..ขอชื่นชมด้วยใจจริงค่ะ...
21 เมษายน 2546 13:33 น. - comment id 129326
ขอบคุณครับ คุณราชิกา *^___^*
22 ตุลาคม 2547 15:42 น. - comment id 145792
อืม... แวะมา ๆ เพราะว่าไม่ค่อยเห็น