ใบไผ่พลิ้วปลิวหล่นบนลำธาร คล้ายเรือน้อยลอยผ่านแม่น้ำใส ที่พลิ้วลงคงไม่น้อยกว่าร้อยใบ การเดินทางที่ยิ่งใหญ่ก็ดำเนิน กระแสเชี่ยวลดเลี้ยวพัดลัดเลาะหิน เหนือธารรินนาวาไผ่ได้เหาะเหิน ลมแรงพัดบ้างปลิวห่างต่างทางเดิน ท่องเที่ยวเพลินจนลืมหลังฝั่งไม่มี ที่นับร้อยก็เหลือน้อยไม่เกินสิบ ใบที่อยู่เป็นคู่ชิดก็ห่างหนี น้ำยิ่งเชี่ยวยิ่งพัดพาห่างทุกที จะยังมีกี่ใบที่ลอยร่วมทาง ยิ่งไปไกลธารก็ไหลออกทะเล ต่างใบไหลให้หักเหเหมือนหมองหมาง ใบไผ่เอยเจ้าไม่เหลือเพื่อนร่วมทาง ฟ้าก็ห่างน้ำก็เย็นเป็นอย่างไร ได้แค่หวังให้น้ำซัดพัดชะตา พาใบไผ่ไปเสาะหาทางสดใส รู้ว่าฝั่งนั้นเกินหวังยังแสนไกล ขอแค่พบไผ่อีกใบ... ไหลร่วมทาง
10 มีนาคม 2546 00:37 น. - comment id 113367
.........
10 มีนาคม 2546 01:13 น. - comment id 113372
ขอให้พบไผ่อีกใบ..ไหลมาร่วมทางค่ะ
10 มีนาคม 2546 07:08 น. - comment id 113388
ใบไผ่ ไหลตามน้ำ ไม่นานนัก ก็ย่อยสลายอ๊ะดิน่ะ
10 มีนาคม 2546 14:10 น. - comment id 113483
ใบไม้ที่ร่วงแล้วย่อมปลิดปลิวลงไปเพื่อกลายเป็นอาหารอันโอชะให้แก่ต้นไม้ต่อไป จะเศร้าไปใยครับ เป็นกฎธรรมชาติ บทกลอนไพเราะแฝงฝังด้วยความเศร้าโศก. น้ำตาจะไหล....รอใบไผ่ไหลมา
10 มีนาคม 2546 15:20 น. - comment id 113504
ขอบคุณ คับ ทุกคน
10 มีนาคม 2546 18:00 น. - comment id 113586
อีกหน่อยก็เจอเองแหละคร๊าบ.. ไผ่อีกใบ..กำลังจะมาแล้วล่ะ เตรียมตัวรับให้ดีละกัน..อิอิ อิอิ...^_^
20 มีนาคม 2546 00:39 น. - comment id 116716
เจอกระดานโต้คลื่น เป็นเพื่อนร่วมทางได้หรือเปล่าจะ