ใบไม้ไหวปลิวโรย...ลมโชยพัด สายฝนสาดซัดซ่าน...สะท้านผิว ดอกหญ้าโน้มแรงลม...ที่พรมพลิ้ว ใบหน้าริ้วรอยกร้าน...ตามวารวัน ผ่านอีกแล้วหนึ่งหนาว...หนึ่งร้าวราน สู้ทนผ่านเหน็บเนื้อ...เพียงเพื่อฝัน สองขาก้าววิเวก...สู้เสกสรรค์ สองมือปั้นสานสร้าง...กำลังใจ ท้องทุ่งนาว้างเวิ้ง...เหลียวเบิ่งหา ผ่านปลายหญ้าแห้งเหี่ยว...ช่างเปลี่ยวหมาย ฝนที่หล่นเพียงพอ...แค่วอควาย ท้องนาไร่ชายสวน...ยังชวนมอง คันนาแห้งแล้งน้ำ...หญ้างามเหลือง อีกนานเนื่องกว่าฝน...จะหล่นร้อง สายฝนโปรยครานี้...(หวัง)น้ำปรี่นอง พรุ่งนี้ผองชาวนา...คงร่าเริง...
3 มีนาคม 2546 10:15 น. - comment id 111810
แต่งโครงสี่สุภาพเก่งมากๆเลยนะ...... บัวชอบมากเลยค่ะ.....นายดอกไม้
3 มีนาคม 2546 14:26 น. - comment id 111857
ผ่านมาได้ก็ดีแล้วค่ะ...ฤดูหนาวเป็นฤดูที่ดอกไม้เบ่งบานได้สวยที่สุด แต่ก็เป็นฤดูที่ทรมานที่สุดเช่นกัน.
3 มีนาคม 2546 17:27 น. - comment id 111883
ผ่านมาแล้วราวยี่สิบเอ็ดหนาว แสนปวดร้าวคราวเท้าแตกระแหง ลมพัดผิดกรีดกายคล้ายมีดแทง เห็นบัวแดงแสลงใจทุกที...(บรรทัดสุดท้าย...ลูกน้ำ...มาเอง)
3 มีนาคม 2546 17:54 น. - comment id 111890
ครับผม ด้วยความขอบคุณครับ ก็อยากจะแต่งให้ดีกว่านี้ แต่ว่า ทำได้แค่นี้น่ะครับ ....แต่ผมน่ะ มากกว่ายี่สิบเจ็ดแล้วอ๊ะ สงกาสาย จะหนาวกว่าแน่นอนเลย อิอิ
3 มีนาคม 2546 18:02 น. - comment id 111891
แต่ก็ดีใจจัง วันนี้ มีคนชอบอีกแล้วอ๊ะ คุณตุ๊กตาไล่เงา อิอิ
3 มีนาคม 2546 19:16 น. - comment id 111914
ธรรมชาติงดงามเสมอ ไม่ว่าฤดูไหน.. ใจเราเองต่างหากที่เจ็บ ที่เหงา ยังไงก็..ขอให้ผ่านไปได้อีกหลาย ๆ หนาวนะคะ ผ่านอย่างสดใสกว่าที่เป็นก็แล้วกัน
3 มีนาคม 2546 21:22 น. - comment id 111946
ก็จ้า ขอบคุณจ้า อิอิอิ แต่ว่าไม่รู้จะทนอยู่ไปได้สักอีกกี่หนาวนะสิครับ ก็แบบว่า ที่นี่น่ะ มันหนาวน่าดูเลยอ๊ะจิน่ะ
3 มีนาคม 2546 21:37 น. - comment id 111951
หนาวจัง.. หนาวมาก... เพราะต้องพราก.. ต้องจาก..คนที่รัก.. หนาวจัง.... เศร้านะ.. ฉันจะ..ตามไป.. ก้อ..เพราะหัวใจ.. หวั่นไหว..ใกล้เธอ.. ..เรนขอแจม..นะค่ะ.. ขอบคุณค่ะ... ตอนนี้..เรนหน๊าววๆ..จริงๆนะ.. ...
3 มีนาคม 2546 21:45 น. - comment id 111953
ก็จ้า ไม่เป็นไร ดีใจที่มีคนมาแจมจ้า ขอแว๊บไปเข้าห้องเรียนก่อนดีกว่าจ้า อิอิ ไม่งั้นจะหนาวกว่านี้ เพราะถูกคุณครุดุอ๊ะจิ แว๊บดีกว่า อิอิ
4 มีนาคม 2546 11:31 น. - comment id 112047
ผ่านไปแล้ว........อีกหนึ่งหนาว สายลมพราว.......ปลิวพัดสบัดไหว หนาวอีกแล้ว......เจ้าหนาวสะท้านกาย แต่หนาวร้าย..เพราะเจ้านั้น..แสนหนาวทรวง... ..แจมด้วยๆๆๆๆๆๆๆๆ ดีจ้า นายดอกไม้...อย่ามัวแต่งกลอนเพลิน จนลืมอ่านหนังสือนะจ๊ะ..คิกคิก.
4 มีนาคม 2546 11:40 น. - comment id 112050
ผ่านไปแล้ว........อีกหนึ่งหนาว สายลมพราว.......ปลิวพัดสบัดไหว หนาวอีกแล้ว......เจ้าหนาวสะท้านกาย แต่หนาวร้าย..เพราะเจ้านั้น..แสนหนาวทรวง... ..แจมด้วยๆๆๆๆๆๆๆๆ ดีจ้า นายดอกไม้...อย่ามัวแต่งกลอนเพลิน จนลืมอ่านหนังสือนะจ๊ะ..คิกคิก.
4 มีนาคม 2546 17:53 น. - comment id 112138
อิอิอิ ไม่เคยเลยล่ะจ้า ที่ว่าจะลืมอ่านหนังสือ เพราะว่า แทบจะไม่เคยได้อ่านหนังสือเลยน่ะจ้า อิอิอิอิ
4 มีนาคม 2546 21:02 น. - comment id 112180
.นั่นไง....น่าตีเจงเจงเลยยยยย.....
5 มีนาคม 2546 03:09 น. - comment id 112229
อิอิอิ มาตีดิน่ะ จ้างก็ไม่กลัวอ๊ะ อยู่ตั้งออกจะไกล อิอิ
5 มีนาคม 2546 22:13 น. - comment id 112410
เมื่อสุริยนย่ำสนธยา หมู่นกกาก็บินมาสู่รัง ให้มาคิดถึงท้องทุ่งนาเสียจัง ป่านฉะนี้คงคอยหวัง เมื่อไหร่จะกลับบ้านนา....... อ่านแล้วคิดถึงท้องทุ่งรวงทองนะครับ กลอนไพเราะมาก
6 มีนาคม 2546 00:57 น. - comment id 112456
ครับขอบคุณครับ คิดถึงแล้วทำไงได้น้า ก็คงจะได้แต่คิดถึง เพราะว่าไม่มีโอกาสได้กลับน่ะ ทำไงดีน้า อิอิ
10 มีนาคม 2546 23:10 น. - comment id 113660
ชอบคะ กลอนนี้เปรียบเทียบได้ดีจริงๆ กินใจคะ
11 มีนาคม 2546 10:43 น. - comment id 113743
ก็ครับ ขอบคุณมากครับ สำหรับกำลังใจ