ตะวันสางรางเลือน...เริ่มเคลื่อนคล้อย เหล่าดาวน้อยจางหาย...หลบฉายแสง หยาดน้ำค้างหยดย้อย...แล้วลอยแห้ง ฟ้าสีแดงสดใส...สุดปลายตา นานแสนนานนับเนิ่น...ที่เหินห่าง เหมือนเลือนลางลับล่วง...จิตห่วงหา คิดถึงหนอลำคลอง...ทุ่งท้องนา คิดถึงหน้าแม่พ่อ...ผู้รอคืน หนาวนี้นั้นท่านสอง...คงหมองหม่น ด้วยสู้ทนหนาวเหน็บ...คงเจ็บฝืน ลูกอยู่ไกลปลายฟ้า...ผวาอื้น จะหยัดยืนสร้างฝัน...ให้ท่านชม ไม่นานนักแม่รอ...นะพ่อจ๋า จะกลับมาพร้อมฝัน...เมื่อวันสม สู่บ้านเราเช้าตื่น...เคยรื่นรมย์ ชวนท่านชมฝันลูก....ที่ปลูกมา...
6 กุมภาพันธ์ 2546 23:26 น. - comment id 107881
...คิดถึง....
7 กุมภาพันธ์ 2546 01:04 น. - comment id 107910
ดึกดื่นดาวเด่นเอียงหูกระซิบซับ หยอกล้อล่อไล่จับวิหคเหิร เสียงหริดหริ่ง ก้องป่า พาให้เพลิน ลมเหนือนานเนิ่นนับไม่กลับมา มองออกไปตรงที่ขอบฟ้า........ แสงดาวแห่งศรัทธายังส่องแสง...... อวดแสงระยิบ วิบวับไม่สิ้นแรง........ ยังกล้าแกร่งอยู่ในทางวิถีจร.........
7 กุมภาพันธ์ 2546 07:04 น. - comment id 107926
..คิดถึง.. คำแค่..สองคำ.. แต่มัยนะ...มากมายจัง.. กับความรู้สึก..ที่ยาก..จารั้ง.. ภาพแห่ง..ความหลัง..คอยย้ำ..ให้จำ.. ..ในห้อง.. ..ทางเดิน.. ..ดอกไม้.. ภาพวาด.. ..ไดอารี่.. ...ทุกครั้ง...ที่ผ่าน.. อารมณ์.. ความคิด..คำนึง.. มัยนะ..คิดถึง..จริงๆ... ..ขอบคุณค่ะ.. กับความคิดถึง.. ที่ให้..พลัง... ต่อสู้... กับวัน..ที่สับสน.. ..ยิ้ม..(นะค่ะ)
7 กุมภาพันธ์ 2546 07:22 น. - comment id 107930
ครับ ผมก็คิดถึงบ้านทุกวันเลย อยากจะกลับ และกำลังหาโอกาสที่จะกลับ แต่ยังไม่รู้ว่า เมื่อไร ถึงจะได้กลับ สักหนึ่งที เฮ้ออออ ... คิดถึงจัง
7 กุมภาพันธ์ 2546 12:14 น. - comment id 107939
ทะเลฝันวันเก่าเราหวนหา ฟ้าทองทายามอรุณอุ่นแสงใส คลื่นระลอกแล้วระลอกเล่าซัดหาดไกล ทิวมะพร้าวไกวไหวริ้วปลิวคลอลม นกนางนวลโผผินบินโฉบร่อน ผักบุ้งนอนทอดยอดม่วงสวยสม หาดทรายขาวราวแป้งนุ่มเนียมชม ทองหลางห่มต้นแดงแรงร้อนใจ ขอบฟ้าไกลในวันนี้ที่เหว่ว้า คงตั้งตารอรับขวัญวันหวั่นไหว ดาวดวงใกล้คล้ายรอคอยปลอบใจ โลกในวัยเยาว์เก่าก่อนมา ไม่กลับบ้านในวันนี้มีเหตุผล กลางกมลคนเคยรักเคยห่วงหา เคยพร่ำบอกตอกย้ำคำสัญญา เขามาลาไม่ทันให้ได้ทำใจ ทุกเรื่องราวเรียงรายคล้ายหลอนหลอก ยิ่งช้ำชอกตอกย้ำช้ำแค่ไหน คนเคยรักเคยปลอบขวัญเคยเข้าใจ มาพรากไปไกลสุดหล้า..หวังชาติหน้าได้พบกัน
7 กุมภาพันธ์ 2546 13:09 น. - comment id 107948
...ไม่คิดถึง..
8 กุมภาพันธ์ 2546 06:54 น. - comment id 108048
อ้าว มัย ถึงไม่คิดถึงอ๊ะ ??? ทะเลฝันวันคืน...คลื่นสงบ ฟังเสียงกบเขียดร้อง...ดังก้องคุ้ง จันทราเลือนดาวหาย...ยามใกล้รุ่ง ลุกจากมุ้งมุ่งหน้า...หาตะวัน... มั่วอีกแล้วเรา...อ๊ะ
8 กุมภาพันธ์ 2546 10:22 น. - comment id 108073
....ก็เห็นมีคนคิดถึงเยอะแล้วนี่!!!.............
8 กุมภาพันธ์ 2546 13:00 น. - comment id 108085
งั้น คิดถึง นะ
9 กุมภาพันธ์ 2546 07:40 น. - comment id 108185
จริงอ๊ะ ดีใจจังอ๊ะ อิอิ
9 กุมภาพันธ์ 2546 18:14 น. - comment id 108229
....พอมีคนคิดถึง...ยิ้มร่าเชียวววว!!!
10 กุมภาพันธ์ 2546 05:34 น. - comment id 108318
อ๊ะ มีคนคิดถึง ก็ต้องดีใจสิน่ะ
11 กุมภาพันธ์ 2546 14:56 น. - comment id 108511
คิดถึงด้วยคนนะ คิดถึงพ่ออะ
12 กุมภาพันธ์ 2546 03:31 น. - comment id 108571
ครับ ผมก็คิดถึง คิดถึงทุกคนเลยที่รู้จัก อ๊ะ คิดถึงนะอยากกล่าว...ให้เจ้ารู้ คิดถึงอยู่ในใจ...ไม่กล้าเผย คิดถึงวันสองเรา...สุขเกินเอ่ย คิดถึงเคยหยอกเย้า...ยามเช้าเย็น
12 กุมภาพันธ์ 2546 16:29 น. - comment id 108629
คิดถึงใคร?..แต่คงไม่ใช่ฉันหรอก เขาไม่บอกเราก็รู้อยู่เต็มอก คนที่เขาคิดถึงจนตัวสั่นงันงก ไม่ใช่นก ไม่ใช่ยาย..รู้นะว่าใครกัน...
12 กุมภาพันธ์ 2546 16:39 น. - comment id 108630
เขาลืมสิ้นถิ่นเก่าที่เราสอง เคยจ้องมองฟ้างามยามฟ้าใส เคยกล่อมเจ้าด้วยกวีหวานสะท้านใจ บัดนี้ไซ้ร์ เขาลืมสิ้นทุกถิ่นความ เจอเพื่อนใหม่เขาลืมหมดรัดท้อ ใครกันหนอลืมกันสิ้นลิ้นลวงหยาม เจอเพื่อนใหม่เป็นสายฝนคนสวยงาม เลยลืมความครั้งก่อนเก่าสองเราเคย
13 กุมภาพันธ์ 2546 05:54 น. - comment id 108718
อาราย...ใครลืมใครกันอ๊ะ ...ก็ยังบอกว่า...คิดถึง...อยู่หยกๆ นี่อ๊ะ คิดถึงใครอยากกล่าว...ให้เขารู้ คิดถึงอยู่ในใจ...ไม่รู้หาย คิดถึงนะทุกวัน...ไม่เว้นวาย คิดถึงยายหรือเปล่า...ให้เดาเอง...อ๊ะ