สายหมอกบางลางเลือนเลื่อนโลมลูบ แอบอิงจูบจ่อนทีที่รี่ไหล สานสัมผัสรัดรึงซึ้งถึงใจ มอบอุ่นไอให้น้ำฉ่ำชุ่มเย็น สายน้ำพลิ้วสยิวซ่านพล่านเต็มที่ รักล้นปรี่มีไว้ใครได้เห็น ไหลลดเลี้ยวเคี้ยวคดหยดกระเซ็น มิว่างเว้นวอนหมอกคลำกลัวอำลา สายลมพัดสะบัดโบกโยกไม้ไหว แกว่งไกวไล่ให้หมอกไปไม่ไว้หน้า ลอยคล้อยเคลื่อนเลื่อนพร่ำร่ำวาจา จำใจลาธารามาจนไกล แสนสงสารธารนทีรี่ไหลหลั่ง เคยสะพรั่งฝั่งสะเทือนยามเลื่อนไหล ต้องพลัดพรากจากหมอกซอกซอนไป สุดเศร้าใจไหลเอื่อยเฉื่อยอ่อนแรง
11 มกราคม 2546 11:24 น. - comment id 104257
ขออนุญาต สักกะติ๊ด ครับ .. สายหมอกลอยอ้อยอิงอิงภูผา สายลมพาหมอกพลิ้วดังริ้วไหม สายน้ำเอื้อยเเฉื่อยชุ่มอุ้มพื้นไพร สานสายใยให้ประสานผ่านดวงตา บ้านอยู่ใกล้กันกันเลย ..55 ...
13 มกราคม 2546 18:36 น. - comment id 104634
สวัสดีค่ะพี่นกตะวัน คงจำน้องม๊อะได้แย้วววววว แวะมาชื่นชมบทกวีค่ะ เพราะมากอะค่ะ