แว่วสำเนียง เสียงคลื่น สะอื้นไห้ กรีดหัวใจ คนแอบเหงา ให้เศร้าหมอง คลื่นซัดสาด หาดทรายรับ ประคับประคอง ฉันสิต้อง แอบช้ำ ย้ำแผลใจ ลมบรรเลง เห่เพลงปลอบ ประโลมคลื่น ทรายสะอื้น อ้อนฟ้า น้ำตาไหล แล้วรักฉัน ช้ำชอก จะบอกใคร ต้องลบพร้อย แผลใจ ไว้คนเดียว เก็บความคำ ช้ำชอก บอกไม่ได้ กลัดกลั้นน้ำ-ตาไว้ ใครจะเหลียว แอบสะอื้น อดสู อยู่คนเดียว แสนเปล่าเปลี่ยว แค้นใจ ใครจะมอง แอบอิจฉา เกลียวคลื่น ทะเลคราม หาดทรายขาว ยังพราวตาม ยามเจ้าหมอง แต่รักร้าว ของฉันเล่า ยังเฝ้าตรอง น้ำตานอง แผ่นหน้า ฟ้ายังเมิน
5 มกราคม 2546 16:07 น. - comment id 103356
อืม......
5 มกราคม 2546 18:24 น. - comment id 103372
พอเศร้าแล้วอะไรๆก็เศร้าตามเนอะ
5 มกราคม 2546 19:20 น. - comment id 103388
ร้องไห้เสียน้ำตา แล้วพร่ำว่าหมดความหมาย แต่อยากบอกว่าเธอเองไม่ได้อยู่เพียงเดียวดาย ยังมีทะเล และฟ้าใส อยู่ข้างกายยามเศร้าและเหงาใจ งือ ๆ อย่าเร้าจิ เศร้าตามนะเอ้า.........
5 มกราคม 2546 21:26 น. - comment id 103400
เพราะมากครับ ชอบบทสุดท้ายมากครับ โดยเฉพาะ บทสุดท้าย
6 มกราคม 2546 08:11 น. - comment id 103447
นี่ขนาดอยู่ที่ world scout ยังมีอารมณ์แต่งกลอนเชียวนะ แหม อารัยคนเรามันจาโรแมนติกงี้ อิอิ แล้วเจอกาน
6 มกราคม 2546 13:59 น. - comment id 103523
ทรายสะอื้นอ้อนฟ้าน้ำตาไหล ได้อารมณ์ดีครับ
6 มกราคม 2546 23:20 น. - comment id 103617
..เสียงใครคร่ำครวญหวลไห้ใก้ลทะเล เสียงคลื่นลมเห่กล่อมใจจงปลอบขวัญ เสียงรำพันผันผ่านคลื่นทุกคืนวัน เสียงความฝันจากใจใครเขาเมิน..